Benim için O an hiç olmadı. Hastalık o kadar sinsiydiki.
Sene 1960, Urfa'dayız.
Şiddetli bir ağrı sağ kalçamda.
Aman neydi ne değildi derken geçti; ama zaman içinde bu ağrılar nöbet şeklinde geliyor.
O zamanki tıp neler olduğunu bile bilmiyor, anlayamıyordu. Tabi ben, ailem ve de doktorlar bir şey yapamamıştık.
İki üç yıl içinde kendimi kah okulda kah hastanede yatıyor buldum.
Hastalık o kadar sinsi yayılmış ve ben ne olduğunu anlayamadan sakat kalmıştım.
O zamanlar Urfa'da amerikan hospital vardı da, ben mi gitmedim :lol: . Hayır yoktu da zaten .
Neticede ben sağ kalça kemiği deforme olmuş, hareket etmeyen ve 10 cm'den fazla kısalıkla ve o ağrılarla yaşamımı devam ettiriyorum.
Hastalığıma o kadar çok ad taktılarki...
Uzun yıllardır umursamıyorum bile; adı veya soyadı ne diye.
O sinsi hastalık beni sakat bırakmıştı.
Ama yılmadım.
Önce koltuk değeneklerini sonra bastonu bıraktım.
Ortaokula bastonla giden bir çocuk düşüneblilyor musunuz?
Sene 1960, Urfa'dayız.
Şiddetli bir ağrı sağ kalçamda.
Aman neydi ne değildi derken geçti; ama zaman içinde bu ağrılar nöbet şeklinde geliyor.
O zamanki tıp neler olduğunu bile bilmiyor, anlayamıyordu. Tabi ben, ailem ve de doktorlar bir şey yapamamıştık.
İki üç yıl içinde kendimi kah okulda kah hastanede yatıyor buldum.
Hastalık o kadar sinsi yayılmış ve ben ne olduğunu anlayamadan sakat kalmıştım.
O zamanlar Urfa'da amerikan hospital vardı da, ben mi gitmedim :lol: . Hayır yoktu da zaten .
Neticede ben sağ kalça kemiği deforme olmuş, hareket etmeyen ve 10 cm'den fazla kısalıkla ve o ağrılarla yaşamımı devam ettiriyorum.
Hastalığıma o kadar çok ad taktılarki...
Uzun yıllardır umursamıyorum bile; adı veya soyadı ne diye.
O sinsi hastalık beni sakat bırakmıştı.
Ama yılmadım.
Önce koltuk değeneklerini sonra bastonu bıraktım.
Ortaokula bastonla giden bir çocuk düşüneblilyor musunuz?
koltuk deyneklerini şu an kullanmam lazım ama 6 senedir kanepenin içini bekliyorlar 
