Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Dikkat!!! Tema lisans bilgilerinize erişilemiyor, lütfen www.xenforo.gen.tr yönetimi ile iletişime geçiniz. Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Bıktım ki ne bıktım!

Samarra

Üye
Üyelik
26 Haz 2023
Konular
11
Mesajlar
201
Reaksiyonlar
57
Sabah kalkıyorum. Yemek yiyorum. Ders çalışmaya başlıyorum. Arada forumlara bakıyorum. Dışarı çıkıyorum. Yemek yiyorum. Ders çalışmaya çalışıyorum. Ama verimli şekilde çalışamıyorum. Arada alışverişe çıkıyorum. Bazen otobüse biniyorum. Müzik dinleyerek son durağa kadar gidiyorum. Fakat artık müzik dinlemekten de zevk almıyorum. Onun yerine otobüste ders çalışıyorum. Eve dönüyorum. Akşam oluyor. Gece oluyor. Yemek yiyip ilaç içip uykum gelince uyuyorum. Döngüye girdi. Canım sıkılıyor ve hayattan, yaptıklarımdan zevk almıyorum artık.
"30 yaşına geldin, artık işin olmalı, para kazanmalısın" deyip kendimi derslere endeksledim. Dersten zevk almamaya başladım. Onun haricinde bir şey yaparsam da bu "30 yaşına geldin..." düşüncesi zevk almamı engelliyor.

Ne istediğim yerde yaşıyorum, ne de istediğim insanların arasındayım... İstediğim kiloda değilim. İstediğim eğitime sahip değilim. Yanımda sevdiğim biri yok. Yok da yok.

Artık kilo verebilecek miyim bilmiyorum da. Hayatım boyunca kiloluydum. İlaçlar yüzünden. Pek çok kez kilo verdim, tekrar geri aldım. Artık spor yapacak moral de kalmadı. Spordan da keyif almıyorum. "Nasıl olsa x zaman sonra o kiloları geri alacağım. Kendimi neden yorayım ki?" deyip boş veriyorum.

İş yok. Meslek yok. Ne yapacağım ben?
Sürekli bunları düşünmekten keyif alamıyorum hiçbir şeyden de.
 
Olduğun kişi ile olmak istediğin kişi arasındaki mesafeyi beğenmiyorsun sadece ve hedef koyduğun kişilik özelliklerine sahip olabilmen için başlangıç noktan olan "kendi"nden başlamalısın, önce kendini kabul edişle yola başlamalısın. Gerisi bu yolda başına gelecekler ve buna hayat deniyor.
 
asıl ben bıktım sık sık intihar etmeyi düşünüyorum..
insanın sevmediği istemediği bir işte çalışması berbat birşey .. öyle biryerde çalışıyorum ki tam mahrumiyet bölgesi.. sürgün yeri.. içeceğim suyu bile evden götürüyorum. telefon bir gün çekse öbür gün çekmiyor.. çalıştığım adamlar tam bir moloz...
 
@Yuyu Ailenle temas kur en azından. Yalnız olmak en zoru galiba, insanın doğasına aykırı gibi bir şey. Toksik bireyler değillerse kafa dengi olmasa da ailenle muhabbet etmen iyi olur bence. En güzeli sevgili edinmek tabi, hormonlar canlanıyor, hayat güzel oluyor, insana azim de geliyor, hayallere neden oluyor vs.

Başarılı insanların en önemli sırrı vazgeçmemektir. Az da yapsan yine de yap ama sakın vazgeçme. Vazgeçmedikçe yaş kaç olursa olsun kaybetmiş olmazsın ama vazgeçersen genç de olsan kaybetmiş olursun. Güzel yaşamanın yaşı yoktur, hedefine ulaştığında yaşın kaç olursa olsun hayat güzel olur.

Spor ve diyet başlanıp bırakılacak şeyler değil, hayat tarzı olması gereken şeyler bana göre. Dinin farzları gibi, bence diyet ve spor da farzdır insana. İnsan doğası farz kılıyor bence.
 
İlk önce kendine tek hedef belirle.....hepsini birarada yapman için Superman olman gerekiyor....yani kpss çalışıp başarılı mı olmak hedefin, kilo mu vermek iş mi bulmak? Hepsi birarada olması çok fazla beklenti içine girmen demek....hedefini teke indir ona göre hareket et.... enerjini ona harca....kendine de bu kadar yüklenme....
 
@Tenê ailemle yaşıyorum. Maddiyat konusunda sorun çıkmıyor ama onun dışında köstekler. İleriye atılmama ve kendimi geliştirmeme engel olduklarını düşünüyorum. Komşular beni geri zekalı sanıyor mesela. Ben annemin yanındayken benim hakkımda konuşan bir abla vardı. "Senin kız nasıl?" tarzı laflar etmişti.
Çevremdeki hiçbir erkeğin de tombik bir kıza baktığını görmedim. :/
Diyet ve spor hastalıkla beraber hiçbir zaman yolunda gitmiyor. İştahım açılıyor, mutsuz oluyorum, hareket edesim olmuyor vb. İllaki bozuluyor düzen.

@Grogu

Çok güzel yazmışsınız. Tecrübeli gibi geldiniz bana. İlk hamlem ne olmalı peki?

@sevals

Ben Supermanliğe kollarımı sıvamışım. Kendime çok fazla yükleniyorum, evet.
:/
 
@Yuyu Sen normal olduğuna kanaat getiriyorsan o zaman sen o komşuları gerizekalı kabul et ve sen onları idare et. Evet toplumdaki birçok anormal kişi normal karşılanıyor ama aslında o anormal olan onlardır. Yani sen varken seni annene sorması tümüyle onun anormalliği. Bence üstüne alınmamalısın. Biz genelde hassas oluruz, çabuk alınırız, bence bu konuda güçlü durman lazım.

Sen doğru hareket ettiğine inandığın sürece, onların ne düşündüğünü kaale alıp kendini üzme. Toplumun çoğu anormal ama normal kabul ediliyor. Anlatarak, kavga ederek de bunu yenemezsin. Sadece doğru olanı yap ve hedefine odaklan.

Diyet ve spor farzdır, yolunda gitmese de devam edilmeli bence. Şeker, hamur işi, hazır gıda yemedikten sonra doya doya yiyebilirsin. Kepekli ekmek tüketirim, sebze tüketirim, bakliyat, sür ürünleri, et ürünleri tüketirim ve bunları ne kadar çok yersem yiyeyim dert etmem, çünkü bunlar kilo yapmıyor. Sadece kuruyemişe dikkat ederim. Düşün belki de 100 kg olacağına diyet ve spor etkisi ile 90sındır ama sen 70 olmadığın için kendine başarısız diyorsundur. Halbuki 100ün yanında 90 da başarıdır. Özellikle spor insanı canlı tutar, pozitif olmasına katkı sağlar.

Son bir ekleme: spor ve diyet hayat tarzıdır. Ne normal çalışmayı etkiler ne de ders çalışmayı etkiler. Beden buna alıştıktan sonra tepki de vermez, eskisinden daha sağlıklı da çalışır.
 
30 yaşında neyin dersini çalışıyon. Tebrik ederim sabrın için. Ben televizyon izlerken bile sıkılıyorum.
 
Hayat herkese adil değil. Çok sevdiğim bir laf var.

Başarının bedelini bir dönem için ödemeyenler, başaramamanın bedelini bir ömür boyu öderler... Mümin Sekman.

aslında bu kadar basit. Bende kilo sorunu yaşıyorum :) ama soyle düşünelim. Kilo vermek için irade göstermiyoruz yani bedel ödememiz gerekirlen ödemyoruz sonra da şikayet ediyoruz. Kaderi suçluyoruz.

Bir kitap var. "Senin Suçun Değil" okumanızı tavsiye ediyorum

son söz olarakta sunu söylemek isterim. Hayat kısa hayata pozitif bakın

kilo konusunda ben bir dönem yaptım başarı sağladım. diyet ve sporu bir süre yapmak çare deil yaşam tarzı değiştirmek gerekli

 
Rahatsızlığınız nedir bilmiyorum. İnşallah tez zamanda şifa bulursunuz. Umut olduğu sürece bu olumsuz düşünceleri bırakıp hayatınızı yavaş yavaş inşa edin.

Kalp damar rahatsızlığına sahibim. Bazen yüksek tansiyon nedeniyle gün içerisinde rahatsız oluyorum. Önemli bir ameliyat olmam gerekiyor fakat risklerinden ötürü epeydir öteliyorum. Bir gün rahatsızlığım nedeniyle felç geçirmem, ölmem veyahut ameliyat masasında kalmam sadece bir olasılığa bağlı. Yarın olmayacağının hiçbir garantisi yok. Yine de güzel günler için umut olmasa nasıl ayakta durabilirdim?

İşsizlik, kilo vb sorunları ben de yaşıyorum. Belki bir hayatınıza pozitiflik katar diye yazdım. Güzel günleri yaşayabileceğinize dair zaman hala varken sorunları bugünden çözmeye başlayın. Ve en önemlisi çözemeyeceğiniz problemlerinizi yoksa gerisini zamanla halledeceğinizi unutmayın.
 
@Yuyu, Şöyle yazmışsın : """30 yaşına geldin, artık işin olmalı, para kazanmalısın" deyip kendimi derslere endeksledim."""

40'lı yaşlarda da aynı şeyleri tekrarlamak istemiyorsan şimdiden bir şeyler yapmaya başlamalısın.
 
Bir işe girseniz hepsi sırası ile çözüleceğini düşünüyorum. İlk başta zor gelecek bende düzenli işi bulduktan sonra daha iyi geldi açıkcası. İşe sıcak bakmıyorsanız kendinize hobi edinin onun ile ilgili etkinliklere katılın ortam yapın. Ama geçte olsa iş bulun derim. Gelecek zamanlarda aile de bu hayattan göçtüğünde sıkıntı çekersiniz. Kendi ayaklarınızın üstünde durmaya bakın derim.
 
Öncelikle hayattan zevk ve mutlu bir yaşam arıyorsanız bir işle meşgul olmalısınız ve bu işi sevmelisiniz ayrıca hayata pozitif olmalısınız kendinizle barışık bir yaşam olmalı.
 
@Alman,

Bu arkadaşın söylediğine katılıyorum. Para olmayınca birçok şeyden mahrum kalıyorsunuz. Spora gidemezsiniz, arkadaşlarınızla bir noktaya kadar buluşabilirsiniz, sevdiğiniz şeylere para ayıramazsınız vs. Öncelikle bir işe başlamak iyi gelecektir.
 
@Yuyu,

Bu sabah erken uyandım, işe gitmiy'ce'm
Manyadım mı, uykum da var ama yatmıy'ca'm
Küveti su dolduraca'm, yıkanmıy'ca'm
Kahvalımı hazırlıy'ca'm ama etmiy'ce'm
Bu sabah erken uyandım, işe gitmiy'ce'm
Annem başımı etini yiyecek, hastayım diy'ce'm
Televizyonu aç'ca'm ama radyo dinliy'ce'm
Bütün gün mızmızlan'ca'm, veryansın edice'm
Niye biliyo'n mu?
Yazını okuyunca aklıma geldi..
Hayat demek mücadele etmek bıkmadan inan hiç bir kul yok ki dertsiz yaşayan
 
Bırakın insanları.yasayan tüm canlı varlıklar.uremek için doğaya katkı yapmak için .çiçeğinden dalına böceğinden ağrısına karimcasina kısacası tüm canlılar hayata bir şey katabilmek için mücadele veriyor.egerki biz insanlar bunu yapamacak güçte değiliz.onun icindirki.bu yazımı özellikle okumalisiniz
 
@engellibilgi,

valla şu an içinde bulunduğum durumu özetlemiş.. zamanın o 2 yıllık ünivesiteyi bitirmiş olsaydım şu anda herşey daha farklı olurdu ...
 
@ozmuşlu, acı bir söz ama doğru ve insanın aklına kazınıyor.
bir de yukarıdaki video çok güzel. @engellibilgi 'ye teşekkür ederim. "Aptallığın en büyük kanıtı, aynı şeyi defalarca deneyip farklı bir sonuç almayı ummaktır"

Aynı şeyleri farklı yollardan yapmayı deneme kararı aldım. Sporu örneğin boks şeklinde yapacağım. Tarih dersi için müzeye gideceğim. Müze kart aldım, aylardır yatıyor öyle.

@ozmuşlu okumak için çok mu geç?
 
valla geç mi değil bilmiyorum bazı şeyler zamanında güzeldir..
ben 35 yaşındayım bu saatten sonra benim derdim kamuda düzgün adam akıllı iş bulmak . şu an kamuda çalışıyorum ama geçici mevsimlik işçiyiz işimiz ağır sıkıntılı ...
 
Halinize şükredin beterin beteri var,bu genç yaşta hayat bıkkınlıgı, intihar gibi kelimeleri konuşmanız doogru değil.
 
Çok güzel yazmışsınız. Tecrübeli gibi geldiniz bana. İlk hamlem ne olmalı peki?
İlk hamle önemli. Gavurların bir lafı var first things first yani ilk önce yapılacaklar listene önem ve öncelik sıralaması yapmalısın. Sonra, önemli gördüğün ve öncelikleri olanlar bir kenara bence en kolay ve çözebileceğin hızlı sonuç alacağın maddelere odaklan ve bitir gitsin.

Geri kalanlara somut örnek vermek gerekirse; herkesin kendi çapında yapabildiği ve yapabileceği özel bir yeteneği vardır ve bunu maddi kazanca çevirmen gerek, rızkı veren Allah ama sen de çaba göstermelisin. Örneğin Udemy den bir kursa kaydol ve piyasada iş yapabileceğin bir alanda uzmanlaş, iş arayan değil aranan adam ol, çalışmaya ve kazanmaya başla, gibi.

Kiloya gelirsek ilaçlar kilo yapar. Diyet programı yap, her şey mevsiminde güzel, bol sebze meyveli ye gitsin işte.. Egzersiz yapacağım diye çok büyük düşünüp altında ezilme, ufaktan başla evde ekipmansız yapabileceğin biton kardiyo egzersizi var araştır ufaktan başla derim.

Kısa sürede sonuç alamayacağını bil, sadece başla, daha fazla erteleme.
 
Önce hedefe giden yolu sevmeyi öğren. Benimde yeğenim var kilolu, spor yapmaz abur cubur beslenir, sonra 2 hafta diyet yapıp kilolarından tamamen kurtulmayı bekler. Bende derim ki ayda 2-3 kilo ver, 2 yılda zaten bütün kiloların gidecek . Yani bu kilo işini aceleye getirmeyin eliniz ayağınız tutuyorsa,kendinize sağlıklı yemekler yapmayı öğrenin.hem bakarsınız bu size meslek olur. İlla herkes okuyup masa başı iş yapacak diye bir şey yok. İmkânınız varsa ahçılık kurslarına gidin. Oralarda arkadaşlar edinirsiniz belki de ,sizinle aynı sorunları yaşayan. bir birinize destek olursunuz. Bir uğraş olmazsa aynı yazdığın gibi kendi kendine kurar durursun.
 
Anlıyor ve empati kuruyorum 29 yaşındaydım kariyerin doruğunda emrimde onca insan bir trafik kazası hayatımı alt üst etti boşluğa düştüm yıllarca o boşluk da gezindim sonra kitaplara sarıldım her bir kitap, makale, tez okudum sonra kuran ile tanıştım inceledim makaleler yazdım borsa ve ekonomi kitaplarını okudum iyi bir ekonomist ve iyi bir borsacı oldum kafamı böyle dağıttım iyiyim çok şükür bir slogan geliştirdim sorgula, oku, anla, yaşa
 
@Yuyu,

Çok iyi bir yaklaşım bence. Dövüş sporları yapmak stres atmak, daha sakin kafayla olayları değerlendirmek için harika bir fırsat; tabii sağlık el veriyorsa.
 
@(Gölge),

Çalışmayarak hayatınızı devam ettirebiliyorsanız, geçim sıkıntısı çekmiyorsanız çalışmayın tabi. Ama yok ailem var onlarla beraberim onlar bakıyor diyorsanız gelecekte sıkıntı çekmeniz olası. Sıkıntı çekmezseniz o zaman sorun yok devamke !
 
Değerli arkadaşım,
Öncelikle tebrikler.Gayet akıcı ve anlaşılır bir üslupla sıkıntılarını pek güzel ifade etmişsin.
Seni , geri zekalı sanan komşularınız varsa kendilerine baksınlar önce.Bakalım üç beş kelimeyi yan yana getirebiliyorlar mı?
Hiç aldırmayın,oralı bile olmayın.
Yukarıdaki üyelerin ilettiklerine ben de katılıyorum.Spor sahalarında bile bire bir rakip eşleşir.
Siz bir den çok rakiple boğuşuyorsunuz.
Bana kalırsa önceliğiniz zor da olsa iş olmalı.Gerisi çorap söküğü gibi gelir.
Okumak için biraz geç gibi görünse de işiniz olduktan sonra dışardan da eğitim hayatınıza devam edebilirsiniz.
Hatta bana göre daha iyide olur.Yoğunluk , size sıkıntılarınızı gidermekte yardımcı olur.
Kilo meselesi kafaya takılacak bir mesele değil.Sağlığınız için zayıflamayı tabiki deneyin.
Fakat şu veya bu kimseler beni beğensin diye boş yere kendinizi harap etmeyin.
İnanın insanoğlu için değmez.
 
Üst Alt