Merhabalar abiler, ablalar küçük bir kardeşiniz olarak yardımınıza ihtiyacım var.
22 yaşımdayım 10 yıldır tip 2 bipolar hastasıyım. İlaçları kullandığım da bu ilaçlar hislerimi bastırıyor sevgimi, öfkemi, heyecanımı vb. fakat bu sadece dışa yansıtma konusunda geçerli ben içimde yaşamaya devam ediyorum hisleri sadece dışa vuramıyorum.
Ben bu hastalıkla üzüntümü olabildiğince dışa vurarak baş edebildim, ilaçları kullandığımda üzüntüm çok şiddetleniyor dışa yansıtamıyorum ilaçlar yüzünden ve bu da kendimi rahatlatmama engel oluyor kendimi kaybetmeye, kendime zarar vermeye başlıyorum, duvarları yumruklayıp ellerimi kırmaya başlıyorum. İntiharı tekrar deneyebilmek için kendimi kaybetmem gerekiyor ben bu aşamaya gelmek istemiyorum.
Fakat artık ilaçları kullanmayıp kendimi rahatlatsam bile çözüm yolu bulamıyorum kendime, yine kendimi kaybediyorum. Durum böyle olunca tedaviye inancım bitti, intihara meyilliliğim arttı bunu gerçekleştiricek kadar kendimi kaybetmiş durumdayım ve bunu düzeltemiyorum.
Siz bu durumla nasıl baş ediyorsunuz? Bu hastalıkla nasıl baş ediyorsunuz? Depresyon atağınız başladığında nasıl başarıyorsunuz da üstesinden geliyorsunuz bu durumun? İş hayatın da nasıl hiçbir şey yokmuş gibi devam edebiliyorsunuz?
Halisünasyonlarınız varsa eğer bunları nasıl görmemezlikten geliyorsunuz bu halisünasyonlar beni delirtmek üzere. İş hayatına atılamıyorum depresyon sürecinde tüm iş verimliliğim düşüyor işten atılma eşiğine geliyorum, patron verimliliğimin artmasını söylediğin de istemeden ters ve sert cevaplar veriyorum. bu da beni kötü duruma düşürüyor. Siz iş hayatınız da nasıl başediyorsunuz böyle bir durumda?
Nerelerde tedavi görüyorsunuz bana önerebileceğiniz doktorlar var mı? Yardım eder misiniz bana?
22 yaşımdayım 10 yıldır tip 2 bipolar hastasıyım. İlaçları kullandığım da bu ilaçlar hislerimi bastırıyor sevgimi, öfkemi, heyecanımı vb. fakat bu sadece dışa yansıtma konusunda geçerli ben içimde yaşamaya devam ediyorum hisleri sadece dışa vuramıyorum.
Ben bu hastalıkla üzüntümü olabildiğince dışa vurarak baş edebildim, ilaçları kullandığımda üzüntüm çok şiddetleniyor dışa yansıtamıyorum ilaçlar yüzünden ve bu da kendimi rahatlatmama engel oluyor kendimi kaybetmeye, kendime zarar vermeye başlıyorum, duvarları yumruklayıp ellerimi kırmaya başlıyorum. İntiharı tekrar deneyebilmek için kendimi kaybetmem gerekiyor ben bu aşamaya gelmek istemiyorum.
Fakat artık ilaçları kullanmayıp kendimi rahatlatsam bile çözüm yolu bulamıyorum kendime, yine kendimi kaybediyorum. Durum böyle olunca tedaviye inancım bitti, intihara meyilliliğim arttı bunu gerçekleştiricek kadar kendimi kaybetmiş durumdayım ve bunu düzeltemiyorum.
Siz bu durumla nasıl baş ediyorsunuz? Bu hastalıkla nasıl baş ediyorsunuz? Depresyon atağınız başladığında nasıl başarıyorsunuz da üstesinden geliyorsunuz bu durumun? İş hayatın da nasıl hiçbir şey yokmuş gibi devam edebiliyorsunuz?
Halisünasyonlarınız varsa eğer bunları nasıl görmemezlikten geliyorsunuz bu halisünasyonlar beni delirtmek üzere. İş hayatına atılamıyorum depresyon sürecinde tüm iş verimliliğim düşüyor işten atılma eşiğine geliyorum, patron verimliliğimin artmasını söylediğin de istemeden ters ve sert cevaplar veriyorum. bu da beni kötü duruma düşürüyor. Siz iş hayatınız da nasıl başediyorsunuz böyle bir durumda?
Nerelerde tedavi görüyorsunuz bana önerebileceğiniz doktorlar var mı? Yardım eder misiniz bana?