Bu anlar geldiğinde, kendi içine bak, kendine cesurca sorular sor, neye kiriliyosun sen de kendine, neye üzüldün şimdi gel konuşalım de, yavaş yavas iç sesinle konuş, sonra bu dünyanın ne kadar geçici ve yalan olduğunu düşün, dünyalık seylerler ahiretlik şeyleri ayırt etmeye çalış, mesela dostluk, sevgi ahiretlik birşey ama araba bu dünyalık bişey, kıyafetler evler eşyalar bu dünyalık bişey, ve maddi durumlarin bizlerde oluşturdugu kötü duygular da dünyalık birşey, bunları ayırt etmeye çalış...ama bu duyguların bizde yarattığı tahribat ahiretlik zararlara sebep oluyor, bunları anlamaya çalış, içine anlatmaya çalış. Zaman geçiyor, ve o çöküntü halinde kacirdigin zevkli şeyleri de geçen zamanla gönderiyorsun, bunun yerine herşeyi tadı sıcağı yerindeyken yaşamanın güzelliğini kendine anlatmaya çalış... bu anlarda bolca meyve ye, doğaya çıkmaya calis, doğaya çıkmaya calis deyince ormana git diye anlaşılmasın, içindeki sevgiyi doğal bişeye aktarmaya çalışmak da bı doğaya çıkmaktır...mesela bı çiçeğe bak, çiçeğin diline inmeye calis, çiçeğin de bir dili bı şarkısı var aynı her birimizin olduğu gibi, o melodiyi yakalamaya calis...
Bu söylediğim şeyler bedava ve çok kısa sürede yapılabilen şeyler, ve zamanını bile senin bedenin ve zihnin belirliyor, yani sıfır zahmeti var
ilaçlara sakın gitme, içine dön ve gör...