Bir merhaba ile başladık, sonu olmadı.

Okurken Çok
Duygulanacak
Hüzünlenecek ve etkisinde Kalacak ve Bu Etkiyi
Üzerinizden Bir
Kaç Gün Boyunca Atamayacaksınız.
Bir insan sevdası
Sizin için ne derece önemi var bunu bilmiyorum ama ben bu satırları
yazarken
gözümden damlalar akıyor klavye üzerine. Erkekler ağlamaz lafı bana
göre
değil. Ağlamaktan hiç utanmadım,duygularım,acılarım beni boğduğu zaman
hep
ağladım.Yine ağlıyorum... Sizleri tanımıyorum, (eski üyeler beni tanıyan,) ama sizlerle paylaşmak
istiyorum
.Lütfen;bu satırlara bir seven olarak sahip çıkın ve lütfen
yazılı
satırlar olarak geçmeyin.
Yıllar önce burda tanıdım, konuşması beni öyle bağladıki her gün msj bekledim usanmadan bıkmadan.
dokuz yıl oldu gideli, şimdi kiminiz der dokuz yıl beklenir mi,? Ben beklerim dokuz degil on dokuz yılda beklerim
Kendime olan güvenimi yitirdim.Artık kimseyi sevemem,kimsede beni
sevemez, kilitledim ya o ya hiç kendimi.Bitkisel hayatta gibi hissediyorum dayanacak güçüm kalmadı artık, bir haber alsam iyi oldugu bilsem içim rahat edecek Tek elimde
kalan
bu net.bu net aracılığıyla sizinle paylaşmak istedim.Yitiren,ya da ben
yitirenle paylaşmak isteyen beni elimi uzattım.Dost,kardeş,arkadaş ne olursanız
olun
bırakmayın.Size sesleniyorum
bırakmayın lütfen...


Bu yazıyı okurken sizinde gözünüz dolduysa, nefes almak bile zor geliyor sa o zaman bilin ki sizde sevdiniz….
duygulandınız hatta ağladınız ama işte kader…

yaa inanmıyorum dokuz yıl mi bekledin qonsu...seni çok iyi anlıyorum uzulmemeye çalış dicem ama belki kizabilirsin bana ...umarım qecer artık hepsi mutlu olursun ...pamuk kalpli qonsum benim...

Hiç vazgeçtin mi? Sen!
Aklına koyduğun bir şeyden;
Ben denedim olmadı, yüreğime koydum seni ben
Vazgeçemedim senden.
Hiç gözyaşı döktün mü? Ne bileyim, durup, dururken.
Ben döktüm.
Ne zamandır bilmiyorum,
Aniden karşılaştığımızda,
Birilerini sana benzettiğimde,
Hani oluyor ya!
İşte öyle,

Ben neler yazdım neler, umutsuz aşklar için,
Hece, hece ağladı kelimeler beyaz kâğıt üstüne.
Her bir kelime tespih tanesi gibi dizildi mısralara,
Ben ağladım kelimeler ağladı, cümlelerdeki gizli özneye.
Ve şimdi hangi şehirde okuyorsun mısralarımı,
Yüreğine yağıyor mu?
Bulutundan kopmuş donmuş su gibi.
Dokunuyor mu? Duygu yüklü cümleler.
Ben şimdi gölgesi kaybolmuş bir çınar gibiyim,
Üzerime geliyor elektrik yüklü bulutlar.
Ertelenmiş aşk yağıyor yüreğimden,
Yüreğini arıyor, yağmura hasret toprak gibi.

Ben neler yazdım neler sevdiğim için,
Hece, hece ağladı kelimeler beyaz kâğıt üstüne.
Her bir kelime tespih tanesi gibi dizildi mısralara,
Ben ağladım kelimeler ağladı, cümlelerdeki gizli özneye.
Ve şimdi hangi şehirde okuyorsun mısralarımı,
Yüreğine yağıyor mu?
Bulutundan kopmuş donmuş su gibi.
Dokunuyor mu? Duygu yüklü cümleler.
Ben şimdi gölgesi kaybolmuş bir çınar gibiyim,
Üzerime geliyor elektrik yüklü bulutlar.
Ertelenmiş aşk yağıyor yüreğimden,
Yüreğini arıyor, yağmura hasret toprak gibi.

Sez beni, yaz beni
Karmakarışıklığımdan çöz beni
Birikmiş tortuların
Kirli sularından süz beni
Ben bunları kimseye anlatmadım
Kendimle bile konuşmadım
Ben bunları kimseye anlatmadım
Bir tek sen duy diye
Sen bil diye
Sen anla diye
Bir tek sen duy diye
Sen bil diye
Sen anla diye
Bir tek sen duy diye
Sen bil diye
Sen anla diye