Bisikletle kamyonun altında kaldım. Herkes bana ağlıyor, ben kazağıma!

06,02,2004 te Kurban Bayramının ertesi günü boyumdan büyük frensiz bisiklete binerken kamyonun altında kaldım tanıdıklar beni alıp hastaneye götürdüler. Tüm tanıdıklar gelmiş hastaneye annem babam herkes ağlıyorlar benim için. benim ağlama nedenim ise kolum değil. Annemin Bayramda ördüğü kazağı hemşireler kestiği için ağlıyordum

geçmiş olsun kardeşim bir şey oldumu peki fiziksel olarak sana boş ver kazağı annen yine örer annene sorsan sana bir şey olmasın diye bin kazak örer ilk diyabet teşhisi konduğunda 'da ben doktor dedi bundan sonra tatlı şekerli şeylerden uzak duracaksın günde 4 sefer insülin olacaksın annem yaygarayı bastı bu nasıl geldi bizim başımıza diye bende doktora dedim ki ya dondurma yiyemeyeceksem yaşamammın ne anlamı var vurun bir iğne öleyim en iyisi çocuk aklı işte

Geçmiş olsun.
O gibi durumlarda daha çok hassas olduğumuz için sanırım üzülecek farklı sebepler buluyoruz kendimize

@diabetus seninde aynı durummuş dediğin gibide oldu hemen kazak ördü (kolumun üzerinde durunca kamyon gazete gibi yaptı izmir emot hastanesinde toparladılar kol kısalığı parmaklarda ampute var)

@Plumeria sanırım öyle oluyor. ozaman kendime üzülmemiştim annemin ağlamasına üzülmüştüm