Dokuz yaşımdaydım... [O An]

DOKUZ YAŞIMDAYDIM, OKULDA MÜZİK DERSİ VARDI. ÖĞRETMENİMDEN MANDOLİNİMİ EVDEN ALIP/GELMEK İÇİN İZİN İSTEDİM.(EVİMİZ OKULA YAKINDI) 2 ARKADAŞIMLA BERABER EVE GİTTİK. KOŞMAYA BAŞLADILAR BENDE ÇOK HAREKETLİ/SAĞLIKLI BİR ÇOCUKTUM. AMA NEDENİNİ ANLAYAMADIĞIM BİRŞEKİLDE KARNIM AĞRIYORDU VE ONLARA YETİŞEMİYORDUM.

ERTESİ GÜN ATEŞLENDİM.ANNEM ÇALIŞIYORDU BANADA ANNEANNEM BAKIYORDU. OKULA GİTMEDİM. GRİP OLDUĞUMU ZANNETTİLER. 2-3 GÜN SONRA AYAKLARIMI YERE BASAMADIM. ANNEANNEM BİRŞEYLERDEN ŞÜPHELENDİ VE BENİ HASTANEYE GÖTÜRDÜLER. BELİMDEN SU ALINDI HASTANEYE YATIRILDIM, GERSİNİ HATIRLAMIYORUM. KOMAYA GİRMİŞİM. ÇIKIŞIMIDA HATIRLAYAMIYORUM. HATIRLADIĞIM TEKŞEY HASTANE ODASINDA YANLIZ YATIYORDUM VE HİÇBİR YERİMİ OYNATAMIYORDUM. ŞAŞKINDIM YAPILAN İĞNELER,SERUMLAR, HASTANE,DOKTORLA,HEMŞİRELER BENİ ÇOK ÜZÜYORDU. YANLIZDIM SANKİ BİRBAŞIMA KALAKALMIŞTIM. HASTANEDEN ÇIKACAĞIM GÜNÜ İPLE ÇEKİYORDUM. SANKİ BUNLAR GEÇECEK VE BEN TEKRAR ESKİ SAĞLIĞIMA KAVUŞACAK OYNAYACAK,ZIPLAYACAK,MERDİVENLERİ ÜÇER BEŞER İNECEK,AĞAÇLARA TIRMANIP,OKULA KOŞACAKTIM NEBİLEYEYİM YAPTIĞIM HERŞEYİ YAPACAĞIMI ZANNEDİYORDUM.

HAYATIMIN ESKİSİ GİBİ OLMAYACAĞININ BİLİNCİNE ÇOK GEÇ VARMIŞTIM. SÜREKLİ UMUT EDİP TANRIYA YALVARIYORDUM. O GÜNLERDEN HATIRLADIKLARIMIN BAZILARI BUNLAR. ANLATMAYA KALKSAM SAATLER AZ GELİR. İŞTE ŞİMDİ BURADAYIM ARADAN 23 SENE GEÇMİŞ BİLE. ARTIK HASTALIĞI NEREDEYSE DÜŞÜNMÜYORUM. BAZEN UNUTUYORUM DESEM YERİDİR. HAYATTA DÜŞÜNECEK OKADAR ÇOK ŞEYİM VARKİ BUNA SIRA GERİLERDE GELİYOR. KISACASI HAYAT TÜM HIZIYLA DEVAM EDİYOR....... :lol: :lol: :lol:

Ya çok üzücü gerçekten
Ama şimdi gördüğüm kadarıyla çok mutlusun
Ailen eşin çocoğun herşeyi ile çok güzel fındıkcimmm
çok daha mutlu olmanı isterim
Sitenin önemlilerindensin çünkü

SAYGILAR

Keşke elimde bır sihirli değnek olsa söyle sallayarak senı ve dıgerlerını ıyılestırsem.Sonra o mutluluk seslerını ısitsem ,gözlerdekı o parıltıyı gorsem.

Ama durun durun ben zaten senden o mutluluk seslerını ,cocuk seslerını ısıtıyorum,gozundekı parlaklıgı gorebılıyorum.

Tebrikler hoşgeldin engel tanımayanlar dunyasına.....Burada engel yok ,

Sadece ve sadece mutluluk var)

Evet gercekten de zaman herseyin ilaci, hayatin akisina kendini kaptirinca insan durup da dusunemiyor bile,.. belki de cok iyi oluyor, zaman bizi yuvarlayip goturuyor, artilariyla eksileriyle zamanin gecip gitmesi bizi hem kendimizden hem gecmisimizden uzaklastiriyor, insan beyni oyledir hem.. Genellikle kotu seyleri unutmaya egilimlidir, uzuntu cekmemek, aci duymamak icin bilincli bir sekilde o anlari hatirlayip da tekrar tekrar yasamiyorsaniz cogunlukla unutursunuz, kotu olaylar puslanir, guzel anilar daha cok hatirlanir. 23 yil da cok uzun bir zaman, bence de bu zaman diliminde sadece guzel anilar kalmistir, ..

Ne olursa olsun yaşamak, ve hayatta olduğunun farkına varıp hayatı sevmek gibisi yoktur...

İnsanlar sakatlıklarına dövünmeyi bıraktıkları andan itibaren yaşamaya başlarlar.

Ferit Abi

Oyle guzel sozler soyluyorsunuz ki, hani altina `bir Turk buyugu`, `atasozu`, `eski bir deyis`, `Mustafa Kemal Ataturk` gibi yazilar yazilsa hic yadirganmaz.

ARKADAŞLAR O ANIMI BENİMLE PAYLAŞTIĞINIZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. GAMZECİM İNAN SENDE ÇOK ÖZELSİN... :lol: :lol: :lol:

Fındık yazdıklarını kelimesi kelimesine okudum.

Neden mi ?

Çünkü engelli olan arkadaşlarımızın neden, nasıl ne şekilde engelli olduklarını ve özürlü hale geldiklerini merak etmişimdir.

Hep okuduğum yazılarda yüksek ateş ve arkası arkasına gelen doktorların yanlış teşhis sonucu bu tür vakalar yaşandığı anlaşılmaktadır. Tabiki bu tür olaylarda ailelerin sabah götürmesi veya bilinçsizliğide ekleninde dahada olaylar işin içinden çıkılmaz bir hale dönüşüyor.

Benim olayımda yüksek ateş sonucu iki ayağımda da sinir çekilmesi olmuş, bunun adına da çocuk felci ve/veya yüksek ateşten olmuş diyorlar ne hikmetse.

Hayırlısı diyelim. Başka ne diyebiliriz ki !

Hayatı bu tarafı ilede düşünmek varmış, sağlık olsun.

[size=6]Allah beterinden saklasın.[/size]

Aynı yaşlarda yaşamışız
şimdi mutluyuz ya gerisini boşver yüreğin hep güzel kalsın

Evren inan aynı şeyleri bende düşünmüyor değilim,ama nedense hayatımızda o kadar çok KEŞKE cümlesi yer alıyor ki
color=black]Keşke elimde bır sihirli değnek olsa söyle sallayarak senı ve dıgerlerını ıyılestırsem.Sonra o mutluluk seslerını ısitsem ,gözlerdekı o parıltıyı gorsem. [/color]