Engelli kızım var. Memurluktan vazgeçmeli miyim?

Arkadaşlar merhaba.

Aylardır kafam allak bullak. Ağlamakla geçiyor günlerim diyebilirim.

2 kızım var.
5 ve 6 yaşında. 6 yaşındaki kızım ağır engelli mikrosefali. Fakat fiziksel olarak iyi sayılır. Evin içinde yürümeye başladı diyelebilirim. Konuşma yok henüz. Algımız zayıf. Ama anlayabiliyoruz.

Ben memur olmak çok istemiştim bekarken tabi.. Olmadı bölümüm kontenjan tek tük açıyordu. Ben evlendim kpss ye girmeye devam ettim. Ne şans ki o sene bu seneydi. Alımlar çoğaldı. Şimdi ben tercih yaptım. Ama beni çok demorilize ediyorlar. Neden çalışacaksın? Senin kızın engelli. Sana ihtiyacı var. Başkası bakamaz. Eşin sana bakıyor daha ne istiyorsun vs vs.. Duymadığım şey kalmadı. Eşim bana destek. Bunca yıl beklemişssin dene diyor. Yapamazsam tamam deyip defteri kapatırız diyor. Ama bendd bi yandan çok üzülüyorum. Sevinemedim bile. Kötü bir anneymişim hissine kapıldım. Önüme gelene soruyorum ne yapardın diye. Cevap belli çalışmazdım. Açıkçası tebrikler ne iş başardın diyen olmadı... Kendimi işe yaramaz olarak görüyorum. Kızıma babaanne bakar dedik. O da pek gönüllü değil. Fakat işe başlayınca mecbur bakıcak. Sonrası beni korkutuyor. Sonuçta ömür boyı bakamıcak... Hayatım şuan çıkmazda.. Psikolojik destek bile almak istiyorum. Eşimide üzüyorum... Diğer kızımıda düşünmem gerek. Ama beni çok mutsuz ettiler.. Resmen bu hayattan elimi ayağımı çekmem gerektiğini hissediyorum...

Geçmiş olsun. isterseniz yapabilirsiniz neden olmasın ki? siz zaten çocuğunuzun engelli olduğunu biliyorsunuz sizi yapamazsın,edemezsin düşüncesine sevk edenler her şeyi çok iyimi biliyorlar. eşinizin size destek olması yanınızda olduğunu hissettirmesi yeterli değil mi? çok şanslısınız bu durumda. siz sadece hayalinizi gerçekleştirmek istiyorsunuz hayaller genelde sıkıntılı yollardan geçer önemli olan yoldaki size engel olan sıkıntıları aşmak değil midir? kamuda çalışan engelli çocuğu olan annelere devletin sunduğu imkanlar var. yarı zamanlı tam zamanlı özel eğitim kurumlarından da faydalanabilir siniz. özel eğitimin çocuğunuza gelişim yönünden çok faydası da olacaktır. siz yeter ki isteyin yapın önce korkularınızı daha sonra da başkaları ne dedi düşüncesini önemsemeyin. hayatta her şey olacağına varır. yeter ki isteyerek yapın.

Tebrik ederim sizi, güzel bir iş başarmışsınız!!!
Eşinizin çalışmanız konusundaki fikrine ve düşüncesine katılıyorum, çalışmaya başlayın, bakarsınız olmuyor istifa edersiniz.
Bir de şunu bilin ki, sizin AILENIZ - siz eşiniz ve kızlarınızdan oluşuyor, diğer herkes, anne babaniz bile, yaşamınızda gelip geçici ve onların istedikleri şekilde yaşamak veya yaşamaya çalışmak çok yanlış olur.
Eşinize ve kalbinize kulak asın. Hayatınızda başarılar dilerim.

Hakkından neden vazgececeksin sonradan pişman olursun cocuğun bakımına para gerekmezmi cocugun durumunu tam anlamadım ama eğer çok agır değilse çalışmaya devam çevreye kulak asmayın bence herkes kendini düşünür

Uzaktan söz sahibi olanlara kulak tıkayın lütfen şu devirde agzı olan konusur. Böyle zaman da gercek aile dost belli olur hayalinizi gerceklestirin ve cocuklarınızın geleceği icin en iyisini yapın ve yanınızda olanlarla devam edin. Şu an vazgecerseniz hep keske dersiniz

en güzeli de ne biliyor musunuz ? eşinizin desteği... sakın ola ki işinizden vazgeçmeyin derim ben... çalışıyor olmanız çocuğunuzu ihmal ediyorsunuz anlamına gelmez. böyle yaşayan yüzlerce insan var... kaldı ki maddi olarak sizde kazanıyor olacaksınız , kızınızın bakımıyla ilgili illa ki çözüm bulursunuz ama bir daha memur olabilme hakkını bu zamanda zor bulursunuz. bu zamanları atlattığınız da iyi ki olumsuz insanları dinlememişim diyeceksiniz. yok gerçekten olmamışsa da en kötüsü birakırsınız... ama mutlaka girin. kendinizi de bu kadar üzmeyin

Mikrosefali genetik bir hastalık ve ilk çocuğunuzda görülmüş ve buna rağmen 2. çocuğu yapmışsınız. Babanne mecbur bakacak kısmı ne demek, sonuçta asla mecbur değil. Çocukların sorumluluğu size ve eşinize ait. Kusura bakmayın ama kendi sorumluluklarını, yok psikolojim bozuk, yok şöyleydi yok böyleydi deyip başkalarına yüklemeye çalışan insanlara ifrit oluyorum. Memur olarak çalışmaya başlayıp çocuklar için bakıcı tutma opsiyonunu neden düşünmüyorsunuz!

Kaldı ki burada sizinki ile kıyaslanamayacak derecede daha büyük zorluklar yaşayan kişiler çok, sizin gibi sızlanmak yerine pes etmeden hayata tutunmaya çalışıyorlar.

''ben zaten çocuğumun masrafları geleceği için çalışacağım yoksa kariyer falan umurumda olmaz''..diyerek o çeneleri sonsuza dek güzelce susturabilirsiniz!..çok geçmiş olsun kolay gelsin.

Sizin en önemli göreviniz annelik. Çocuğunuza da sizden daha iyi kimse bakamaz. Eğer çalışmanız zorunlu değilse ona bakmak birinci derecede sizin yükümlülüğünüzdür. Kariyer, anneliğin önüne geçmemeli.

selda* Çocuk yapmak ailelerin kendi seçimidir. her çocukta engelli doğacak diye bir şey yoktur. Mikrosefali sadece genetik olmakla değil çevresel etmenlere dayalı olarakta gelişebilir. doğum öncesi, doğum anı gibi nedenlerde Mikrosefali'ye neden olabilir. anne sonuçta çocuğunu düşündüğü için sorumluluk bilincinde yardım almaya çalışmış.

Arkadaşlar, yorumlarınız benim için çok değerli. Hepinize teşekkür ederim. Sizden gerçek anlamda güç aldım. Babannemiz tabi ki bakmak zorunda değil. Ama kızımı en iyi tanıyan kendisi. Şuan için bir sorun yok bugün uzun uzun konuştuk. Ben sizinle süreci anbe an paylaşacağım. Çünkü benim durumumda olan annelere bir yol göstermek isterim. Çok araştırdım böyle bir konuya denk gelemedim. Sonuçta hayatta hep çekimser kalıyoruz. Kızım bizim meleğimiz. Diğer kızım da öyle. Onlar için birşeyler yapmak istemek en doğal hakkım mızmızlanmıyorum. Rabbime dua ediyorum. Ha olmadı bi yerde tıkandım bırakırım. Çocuklarım için denemedim demem en azından. Sizinle daha sonra paylaşacağım çok şey olacak. İnşallah herşey yolunda gider.