harikasınız .çok güzel bir iletişim çıkmış ortaya...ama ekleyen etkilenerek ekledi ,konunun nerkezi ya da bilir kişisi değil diyip bir iki kelamda ben söyleyeyim
ilk resimde gördüğüm şuydu:ev olarak sığındığı yerde de korkuyor çocuk.belki savaştan belki insanlardan...çocuk başını önüne eğmiş,görmek istemediği şeyler olabilir,ya da göreceklerinden kaçmak için yine kendine sığınmış...kapının rengi yeşil ve ev denilen yere yansıttığı ışıkta yeşil hafif sarı ışıklar ile bezenmiş..çocuğun bulunduğu yerde ise renkler gri ağırlıklı....refah getirileceği düşünülen savaşlar ya da insanlık dışı olguların dış rengi hep aynı demekki..büyük bir umut vadediliyor ama aslında siyah renge dönüşüyor...çocuk biliyor ki iyi şeyler olmayacak...gördüğü tanık olduğu kötülükler kendisinide bulacak..ellerini yüzüne kapatış şekli ve ayaklarını kendine çekiş şekli korunmanın işareti...iç dürtü ..ama sığındığı yerde ev değil..ev dediğin korunaklıdır.sıcaktır.
ikinci resim göz yaşım benim...boğazıma düğümleniyor...bir çocuğun yaşam şansının elinden alınması,alınıyor olması hücerelerime ayırıyor beni...ve yanından geçip giden yiyeceklere bakışı...güce sahip olanın umarsızlığı...yaradır bende