Hiçbir zaman normal bi insan olamayacağınızı bilerek nasıl yaşıyorsunuz?

Merhaba, böyle hisseden başka kimse var mı merak ettim.

Depresyonda bile olduğumu düşünmüyorum. Sadece farkındalık sahibiyim, insan hayatı bütünlük içermelidir. Normal bir insan normal bir hayat yaşamıştır. Bu şansı elde edemeyen kişilerdenim.

Yaşadığım rahatsızlıklar nedeniyle hiçbir zaman normal olamayacağımı biliyorum. Bu noktada savaşmayı anlamsız görüyorum. Hiçbir zaman hayattan aldığım zevk çektiğim acılara ağır gelmeyecek, üstelik yaşlandıkça artacak.

Sadece normal bir hayat yaşayan normal bir insan olmak isterdim. Bu asgari yaşama bile sahip olamadım. Hayat çok güzel. Keşke ızdırap içinde geçecek hayatların olduğu azınlığa dahil olmasaydım. Normal bir hayatta yaşamayı gerçekten çok isterdim.

Normal olmak istemiyorum bu halimle mutluyum ve kapitalizmin dışında kalan tek kesimden olmanın gururunu yaşıyorum

Ben de her gün isyan ediyorum neden psikoz geçirdim ailemde kimsede genetik değil bir şey değil neden benim başıma geldi diye isyan ediyorum

Çok kafam atarsa bir gün sağlam bir alkol alıp tabanca ile bu diyardan göçerim diye düşünüyorum

benimde bozuk psikoloji sıkıntı basıyor kafam surekli düşünüyor doktor yürü dedi yürüyorum ağayım ağrıyor sıkıntı basıyor ağayım tekrar siserse bittim para yok yas geçti evlenemedik çıkmaz bir yoldayım

Ben de normal bir insan değilim ama normal bir insan nasıl olur bilirim.İnan ki şöyle ya da böyle herkeste bir tür normal dışılık var.
İnsanlar pek çok yeteneğe sahip olabildikleri gibi pek çok kusura da sahip oluyor.
Ömrümün kısacık ve acılarla dolu geçeceğini bilecek olsaydım bile o acıları bitirmek için gücüm ve zamanım yettiğince savaşırdım.Yaşam mücadele demektir zaten.Hayattaki ödüller emeksiz veya kolay elde edilir olsaydı anlamsız ve tatsız olurlardı bence.

Zor oldu @celestabelle, hem de çok zor. Gençken durumunu kabullenmeyip isyankâr oluyorsun, yaş ilerledikçe farkındalığın artıyor ya o zaman yaşadığın üzüntünün boyutu da formu da değişiyor

Böyle olmayı biz istemedik. Sağlıklı olan kişiler de öyle olmayı kendileri istemedi. Umarım kimse, tüm sevdiklerimiz ve yanımızda olanlar hiç hasta ve engelli olmazlar. Kader demekten başka aklımıza bir şey gelmiyor. İsyan etmeyin arkadaşlar. Tabii bazen elimizde olmuyor. Aslında böyle yaşamak istemiyoruz, farkındayım. Fakat tüm çabamızı, sabrımızı bir anda silip atmayalım. "Vardır Allah'ın bir bildiği" demekten, olağan durumu iyi etmeye çabalamaktan, iyi olacak bir şey değilse onunla yaşamaya alışmaktan ve bizi olduğumuz gibi kabul edenlerle birlikte mutlu olmaktan başka yapabileceğimiz bir şey yok. Kesinlikle dikkat edin, mutlu olmaya çalışın. Her halükarda, en olumsuz durumda bile olumsuz durumu bir köşeye bırakmaya çalışıp kendinizi mutlu hissetmeye çalışın.

Sergilediğimiz davranışlara, tavırlara çok dikkat etmeliyiz. Çoğu kez kendimizi iyi ve mutlu hissetmek davranışlarımıza bağlıdır. Şu olumsuz hava kasvetinden ve düşünceden bir kurtulmaya çalışın. Tamam, durumumuz bizi olumsuz duruma düşürüyor ama bunu yıkmaya çalışalım en azından yapabildiğimiz kadar. Bizi mutlu gören yanımızdaki kişiler de mutlu oluyor. Mutsuz davranışlar, tavırlar sergileyerek onları mutsuz etmeye hakkımız yok.

Çoğu kez, hatta genelde nasıl düşünürsek öyle bakarız, nasıl algılarsak öyle hissederiz. Lütfen bu sözünü gün içinde sürekli tekrarlayın. Bazen kişisel gelişimimiz yetersiz kalır, ani kararlar verir ve davranışlar sergileriz. Çevremizdeki havayı olumsuz duruma çeviririz. Oysaki böyle yapmamız gerekmiyor. Bu halimizle birlikte daha güçlü, daha mutlu olmak için çaba sarf edelim ki yanımızda olanlar da bizlere daha sıkı kenetlensinler.

Yazmış olduğum Yalnızlık Psikolojisi kitabını alıp okumanızı tavsiye ederim. İnsanların bize ya da sağlıklı kişilere karşı oluşurduğu davranışların sonucu bizde oluşan durumları hafif roman niteliğinde aktardım.

Kitaplar: Turgay Çam kimdir? - Kitapları, Özgeçmişi, İletişim bilgileri

@birvideo, cidden mi
Bu kitap sizin mi
Kitabın ismi ve yazar tanıdık geldi sanırım evde böyle bir kitap var da ondan sordum

birvideo' Alıntı:

bizi olduğumuz gibi kabul edenlerle birlikte

Genişletmek için tıkla ...

Belki de mutsuzluğumuzun temeli bu olabilir.
Bizi biz olduğumuz gibi kabul etmemek...

Farkında olmak öyle bir bela ki...Tamamlanmayacak şeylerin var ve işin kötü tarafı unutamıyorsun çünkü hep seninle beraber geliyor.Binde bir tattığım mutluluklar hatrına katlanıyorum.Belki biri çıkar diye de bekliyorum hayatıma girer ve tamamlanırım ama bunu hayal ederken de olmayacağını biliyorum.Madde dünyası burası ve buraya ait değilmişim gibi...Kafamın uyuştuğu bir kişi bile yok.Herkes sığ.Bıktım ama yavaş yavaş bununla yaşamayı öğreniyorum.Kendime amaçlar belirleyip oyalanıyorum. Bir de kedimi çok seviyorum o dünyada tek kalmasın.

@Schizollectual,

Kapitalizmin disinda kaliyorum cunku calismaya elverissizim

Normalden kastın nedir? Şimdi ben normal insanlara baktığımda birbirini öldüren; cinsel iatismarda bulunan, taciz eden; eşine ve çocuklarına fiziksel ve psikolojik şiddet uygulayan, hakaret eden... kişileri görüyorum. Sanırım bunlar psikolojik açıdan normal olarak değerlendirilen insanlar. Benim bugüne kadar trafik cezam bile olmadı, zararım hep kendime olduğu için anormal oluyorum galiba. Başkalarına zarar vermektense anormal olmayı tercih ederim.

@celestabelle, bu dünyada hiçbir zaman mükemmel olamazsın önce bunu kavramalısın.Hasta olmayan insanlar içinde geçerlidir. Nefes alıyorsak ve atan bir kalbimiz varsa her zaman umut var demektir. Yalnız olmadığını bilmelisin hepimiz çeşitli acılar çektik ve çekiyoruz. Belki bunlar bitmeyecek. İçinde bulunduğun şartlara uyum sağlamak elimizde mücadele ETMELİSİN.

Elinde hiçbir şeyin kalmamışta olabilir. Bittiğin yerden tekrar başlamalısın. Mutluluk ve huzuru elde etmek mümkün. Adım atmalısın hedef koymalısın. Strateji belirleme lisin özellikle uzun vadeli. Strateji 16.yy da askeri terim olarak kullanılıyordu. Günümüzde milli hedef, şirketler, siyasi partiler, derner veya vakıflar vs. hepsi strateji belirliyor ve uyguluyor. Kısa, orta ve uzun zamanlı strateji belirliyor. Öncelikle senden bu dünyada başka yok. Parmak izin, dna vs. benzeri yok. Kendindeki gücü keşfetmelisin. Kimse seni görmeyecek taki başarıya ulaştığına kadar. Başardığını zaman mutlu olursun fakat heyecanın biter. Tatmin olursun. Başarıyı elde edemezsen başarma arzu ve heyecanı seni tatmin eder. Albert Einstein, okulda geri zekalı denildi. İnsanlar onu bir ucube gibi gördü. Sonuç Atomu parçaladı.

Hiçbir zaman kim ne dedi, insanlar ne der telaşında olma. Öldüğünde seni herkes terkeder. Mezara yalnız girersin. Yalnız kalmak kendini keşfetmek için muntazam birşey. Sana göre sıradan olan başkasının muhtaç veya arzu ettiği olabilir. Öncelikle herkese tavsiye ediyorum. Seni geliştirecek kitaplara ve bilgiye ulaşmalısın. Bilgi seni güçlü ve yalnız yapar. Atılgan olmasın. İstiklal Marşı "KORKMA!" diye başlar. Hayat bana olumsuzlukların içindeyken her zaman bir yol olduğunu öğretti. Hastalığın sende bırakmış olduğu travmalara odaklanırsan hastalıkta kalırsın. Hastalığın illaki sana kazandırdıkları var. Bunları tespit ETMELİSİN. Hastalığı bir eksiklik olarak görme belki seni tamamlanman ve olgunlaşma için verilmiştir. Gerçekler acıtır.Önce kendine sonra insanlara ve topluma faydan dokunsun.

Türkiye Cumhuriyeti Devleti hepimizin ırk, dil ve din farketmeksizin. Onu yükseltmek hepimizin görevi. Bunun için harekete geç. Yola çıkarken bir adım atarız. Bir iki üç derken hedefe varırız. Her zaman o "ilk adım" bizi hedefe yakınlaştırır. Birşeyin bitmesini istemek. O şeye tahammül edememekten kaynaklanıyor. Sen elinden geleni yap ilaçları veya tedavini değiştir. Doktorla konuş. Fakat hayatta hedeflerin ve amaçları olursa bu seni motive eder. Yaşam sevincin normale döner.

@çirkin1, evet, o kitap bana ait.

Bu arada her şeyden ya da bir şeylerden mutsuzluk çıkarmak gerekmiyor. Daha önce dediğim gibi bazen nasıl düşünürsen öyle bakarsın, nasıl algılarsan öyle hissedersin.

@celestabelle, içinde bulunduğumuz durumu çok abartıp dramatize etmeye ne gerek var, acıtasyona da hiç gerek yok, ben 18 yaşımda yurt dışına mimarlık okumaya gitmiştim ve orada psikoz başladı, çok ağır değildi psikoz ama sonra da majör depresyona girmişim hayatımın 4 ayını hatırlamıyorum çünkü ilaçlar fayda vermemiş ve elektroşok tedavisi uygulamışlar 12 seans, dolayısıyla yan etki olarak kalıcı hafıza kaybı oluştu, tanı olarak bipolar ve atipik psikoz tanıları konsa da o gün şimdi şizoafektif diyen doktor da oldu, hayatımın en güzel yıllarını yalnızlık ile hastalığımla cebelleşerek geçirdim ama bu beni anormal yapmıyor. Biz de diğer insanlar gibiyiz sadece nörolojik bir hastalığa sahibiz hepsi bu. Şükredelim ki ilacımız var, ilacı olmayan hastalıklar da var dünyada.

@celestabelle,
Yepppp sistemi yikacak olan bizleriz

@ASUMAN0,

Deleuzeun dediğ8 gibi hocam azınlık herkesdir çoğunluk kimsedir hiçbirimiz toplumun tam normaline uymuyoruz hepimizin azınlık olduğu bir yönü var

@smurf,

elbette başlığı açan arkadaşın kastettiği bu değil. Ama bu konuda kesinlikle haklısın. Bu şekil anormal insan olmayı ben de tercih ederim.
Ama benim çektiğim sıkıntıları, zorlukları değerlendirirsem benim gözümdeki normal insan da her yönden sağlıklı, istediğinde yürüyebilen koşabilen istediğini yiyip içebilen vs vs insan.

@AqRaMa,

Evet şükredin ki ilacınız var ya benim gibi ilacıniz olmasa tedavisi mümkün olmayan bir hastalıksa elbette daha kötü

@çirkin1, geçmiş olsun, hastalığınız nedir ?

@AqRaMa,

Sağol
Sca. Yürüme güçlüğü, görememe vs vs...

Yaşım 52 bekarım emekliyim.yalniz yasiyorum.colugum çocuğum eşim yok.yalniz olduğumu bildiğim halde çalışmaktayım.evet biliyorum bu hayatta yalnız yaşamaya devam edeceğim: ama yinede bir ışığın bana parildayarak geleceğini hayel edip yaşamaya tutunuyorum. Çünkü bir umudum var bir hayalim var elbet bir gün beni sevecek sayacak değer verecek bir ruh ikizim bu dünyada vardır deyip yaşamaya mücadele etmeye devam ediyorum.belki sizler bilemezsiniz yalnızlığın ne olduğunu ama ben biliyorum kalabalık içinde yalnız yapayalnız siniz.bilemezsiniz ne duygular var içimde .ama hayat bu ya demekki bende bu hayyata yalnız yasayacagim

@Mustafa 1972,

Belki en iyisi seninkidir abi. Bilmiyorum. Bir gün Doçent Psikiyatristti galiba. Bana eşinin seni aldattığını düşünüyor musun dedi. Bunu nasıl bilebilir. Durup dururken bunu sordu. Bu düşünceler gerçekten can yakıyor hele zihin bunlara kanıt aradığında kanıt da sağlıyor.

elhemdullilah diyerek allaha tevekül ederek... kaydiklerinizi değil var olanı güçlendirin.

İlaç yazdırmak dışında zoruma giden bir şey yok hatta erken emekli olmakta bir şanstır denilebilir .

@sokr@t,

uyuşuk hissetmiyor musunuz gerçekten öyle bir durum oluşturmaması veya tamamen alışmış olmanız çok şanslı olduğunuz anlamına gelir bence ne güzel ne mutlu

@republix, illaki oluyordur ama hem alıştım hem emekliyim çalışmıyorum sonuçta