İntihar... Allah kimseye yaşatmasın

sizlerle birkaç yıl önce yaşadığım bir anımı paylaşıyorum

hayatın çilesi altında bazen öyle çok bunalıma giriyordum ki..
Ve birgün yine aşırı bunalımdaydım. Sanki nefes bile alamıyor saatlerce hıçkırıklarla
gözyaşlarım sel oluyordu. Neolur canımı al allahım diye rabbime yalvarıyordum.
öyle bunalmıştım ki rabbime tutkun olduğum halde o an doğru yanlış ayırımı
yapamıyordum. Biranda gaflet ile intihara karar verdim
( o anki acılarla dolu ruh halimi ifade bile edemiyorum )
gözyaşlarım içinde abdest aldım. Hemen ardından bir kutu uyku ilacı içtim.
Halaa sel gibi ağlıyordum. 15 dakika sonra ilaç aldığıma pişman oldum.ama
iş işten geçmişti ve birazdan ilaçlar kanıma karışıcaktı. O an kesin öleceğimi
düşündüm. Bana çok emeği olan yakınlarıma telefon açıp hakkınızı helal edin demek
istedim. Aradığımda bir tanesine ulaştım ve hakkını helal et deyip ona konuşma fırsatı
vermeden telefonu kapadım. O yakınım benim intihar ettiğimi anlamış. Hemen evi bana
yakın olan dostlarını aramış ve ben taksiyle hemen geliyorum ama o zamana kadar siz
hastaneye yetiştirin diye tembih etmiş. O tembih ettikleri insanlar 5.dakika içinde
bana geldiler ama onlar kapıyı çaldıklarında ben hıçkırıklarla ağlayarak gidin burdan
ölmek istiyorum diye feryat ediyordum. Onlar kapıyı kırmaya çalıştılar kıramadılar ve
o an ölümden vaz geçtim ama ilaçlar kanıma karışmaya başlamıştı çünkü uyuşma
hissetmeye başladım. Son bir gayret ayağa kalkıp kapıyı açtım. Sonra
ayakta duramayarak düşüyordum ki beni tutular ve hemen hastaneye yetiştirdiler.
Baygın değildim bilincim yerindeydi ve acilde 2 genç doktor vardı. 2 si de çok gaddar
ve tersti o an onların elinde olmasam orda kavga çıkartıcaktım.ama içimden kendime
sabırlı ol onların elindesin yoksa kurtulamazsın dedim. Bir taraftan da sel gibi
yine ağlıyordum. Iştahım olmadığı için 24 saat de birşey yememiştim. Yani ilaçlar aç
karına daha hızlı kana karışır. Doktorlar 3 defa midemi yıkadılar.ama ilaçlar çıkmayıp
midemden sadece su çıkıyordu. Son mide yıkamasından sonra beni kaldırıp oturtular
istifara için kendi zorla dediler. O an son kez istifra ettiğimde bütün ilaçlar erimiş
ve kırmızı gibi sular çıktı. Nasıl olurda eridiği halde kana karışmayıp
hepsi birden kırmızı gibi su olarak çıktığına ve son istiframda çıktığına şaşırdık ve
serum takıp müşahede odasına aldılar.
Orada biraz derin uykuya dalmışım. Sonrasında polisler geldi. Yani size
zorlamı ilaç içirdiler diye sormak için ve ben sinirli yorgun polisleri sürekli tersledim.
Ben kendim içtim diyorum halaa inanmıyorlar sorulara devam ediyorlar ve pes edip
gittiler. Ertesi gün kendimi iyi hissediyordum.yani hastanede 24 saat kalmayı
tamamlamadan yetkiliye sorumluluk benim diyerek imza verdim ve hastaneden çıktım.
Evime geldiğime inanamıyordum.çünkü evimin kapısından kucakta çıkarken tekrar
dönemem diye düşünerek çıkmıştım
sonrasında intihar ettiğim için çoook tevbe ettim ve benim
canımı intihar sebebiyle almadığı için canım dostum rabbime çoook şükürler ettim
intiharı allah kimseye yaşatmasın.

Ayrıca hastaneye gittiğim zaman sedyede genç bir bayan yatıyordu ve doktor bana
bak o bayan sizin içtiğiniz ilaçtan içmiş ve midesini yıkadığımız halde kurtaramıyoruz
dedi ve o an içimden tamam ben kesin ölüyorum diyerek şahadetlere başlamıştım.

Bu anlattığım ikinci intiharımdı. Yani birincisinde bileklerimi kesmiştim.
Kaderimde böyle yazılıymış ve yaşamam gerekenleri yaşadım.
Artık inşallah hiç bir zaman intihar etmem.

gecmis olsun insallah bu hatayi bir daha yapmazsin
varmi bu kadar kolay pes etmek hayat yasamaya deger herkesin kendine göre bir SIKINITISI var Allah sana güc kuvvet dayanma gücü versin bir daha denemezsin insallah .

Her seye ragmen yasamak cok güzel yinede!!

Kurtulmak ve kaçmak çözüm değildir...

beden bizlere taşıyabilmemiz ve koruyabilmemiz için verilen emanet bir parça olmalı hayatımızda...
Zaten hayatımızda yaşadığımız ruhumuzla bedenimize şekil veriyoruz
bize verilen emanet olan bedenimizi ruhumuzla hayatta tutup bedenimiz de nevarsa onla yaşamalıyız
canımızı ve ruhumuzu allah bize bir kez verdi ve biz belkide istemesekte o ne veriyorsa onu yaşamak zorundayız.
Ve yaşadıklarımızdan sonra da o ruhu ve bedeni bizden alacak olan tek allahtır unutma...kaçmak bir çözüm intihar bir kurtuluş yolu olsaydı herkes bu denediğin yolu dener ve kurtulmaya çalışırdı.
Mücadele ve umut herşeyi çözer...

Kader değil hata..

''bu anlattığım ikinci intiharımdı. Yani birincisinde bileklerimi kesmiştim.
Kaderimde böyle yazılıymış ve yaşamam gerekenleri yaşadım.
Artık inşallah hiç bir zaman intihar etmem.''

yukarıda bu sözlerle belirttiklerinden anladığım şeyler sadece kadere bağlı bişey olduğunu kabullenmen ve inşallah demendir sözlerinde.yanlız bilmen gereken bişey var hayatta insanlar kendi kaderlerine yol çizer allah sana böyle bir kader vermedi yani bunu kendi kendine sen yaptın arkadaşım kolay değildir hiç kimsenin bu hayatta yaşadıkları ve bu olayları kadere bağlı olmaktan kurtarmalı bunu kendi kendine söyleyebilmelisin.ve kendine güvenerek hayatında inşallah intihar olmayacak dileğinin yerine;

''bunu bir daha yapmayacağım kaderim neyse onu yaşayacağım'' demeni dilerim.

Hayatına mutluluk vermen dileğimle yüreğinin sevgisiyle yaşa... [FONT=Verdana][/FONT]

peki, senı ıntıhara surukleyen sebepler neydı. ayrılık mı , aıle içi şiddet mi, yoksa sevgısızlık mı.? iyı bır psıkologa gıtttınmı ılk ıntıhar gırısımı tamam buyuk bunalımlar netıcesındedır. ama eger ıkıncısını yasıyorsan ıkıncı ıntıhar gırısımınde bulunduysan mutlaka cok ıyı bır psıkologa uzun donemlı gıdıp tedavı olman lazım. Burada sana sayfalarca yazmak ısterdım ama bu tur rahatsızlıklar kalıcı ve psılolojıktır. ıyı bır psıkıyatrı tedavısı ıle ıyılesebılırsın

selam prensesevet şükürler olsun allahım senii o acizlikle almamış yanına mutlu olman lazımmvee ölmek yok olmak değildir canım benim.inşallahh bundan sonraaaa yaşamassın aynı sıkıntıları.herşey gönlünce olsunsevgiyle kal emiiiprensesler herşeyin iyisine layıktırr.)

İntihar ederek neyi çözmeyi düşünüyorsunuz.
Hiç arkanızda bırakacaklarınıza neler yaptığınızı düşündünüzmü.

Kendinize hemen bir meşgale bulun ve bu güzel hayata sıkı sıkıya tutunun.

Konuşmalarınızdan dinine bağlı biri olduğunuz anlaşılıyor.
İntiharın İslam dinindeki hükmünü de sanırım biliyorsunuzdur.
Peki inançlı bir insan nasıl olur da o bütün kalbiyle inandığı sonsuz hayatına inançsız olarak intikal etmeyi göze alabilir?
Çok sevdği atta yazısında dostum dediği Rabbinin katına bu utançla çıkmayı nasıl arzulayabilir?
Bu tarafından bakmayı denedin mi hiç ?
Bunalımların en büyük sebeplerinden biri manevi açlıktır.

Ben de 4-5 defa denedim ikisinde acile kaldırıldım. Bileklerimi kestim ve depresan içmiştim.

Anlık psikoloji,melankoli ile olan bir durup bir an için akıl;mantıktan ayrılıyor! Çok geçmiş olsun tekrarı olmaz inşallah !

bende intihar etmiştim ama şükürler olsun ki kurtuldum o an içimdeki bir ses öldürmemi söyledi bende öldürdüm kendimi yani daha doğrusu öldüremedim.

Maalesef insan zorsa kalınca herşeyi düşünebiliyor her hekadar yüzde yüz günah olduğunu bilsekte bu gün çok istedim intihar etmeyi ankarada çok bilmiyorum gazi hastanesi 14. Kata çıktım açık cam yok ağlıyorum deli gibi kurtuluş olmadığını biliyorum ama çıkar yol olmayınca maalesef kurtuluş yarın tekrar deneyeceğim bu gün erteledim

ölüm anlık bir olay geri dönüşü zor bir yol , intihar zayıf insanların seçmiş olduğu bir yol geri dönüşü mümkün pes etmeyin mücadele edin ne olursa olsun güçlü olun asla ama asla intiharı düşünmeyin ve buna teşebbüs dahil etmeyin. Kendinize acımıyorsanız bile arkanızda bıraktığınız sizi seven insanları düşünün onları üzmeye hakkınız yok.

İron

Seçim doğru değil elbet.
Karakter zayıf ta olsa böyle bir seçim yapılmışsa
Fizyolojik yada psikolojik rahatsızlık olması olası muhtemel bir durum.
Belki de bizim hiç önemsemediğimiz sevgisizliktir
Bütün bunlara sebep.

Biz onaylamasak ta;
Kestirilip atılmışsa kişi ve beraberinde onca şey
Kendince en temiz yol tercih edilecektir

Kestim
Biçtim
Geldim
Gittim den ziyade
Buna sebep olan nedenlerin belirtilmesi
Ve bizlerinde
İncitmeden
Sorgulamadan
Yargılamadan
Ve hatta dışlamadan
Birbirimize daha faydalı olabilmek adına
Bu tür duygu ve düşüncelerden arınmalarına yardımcı olmamız gerektiğini düşünüyorum

Bunları düşünmeme sebep ne derseniz
Arkadaşların sebeplerinden bahsetmemesi

bende intiharı çok fazla dşünüyorum özellikle bileklerimi kesmeyi nasıl bir şey biraz anlatırmısınız ? 2 bileğinizi de mi kestiniz birin mi ?

İntihara meyillinin kafasını Yaşamayanlar anlayamaz
O kafaya gelen adamı durdurmak çok zordur çok acı çeker inançta durduramaz...

Anlayanlar beri gelsin lütfen.. hoş bu hayatta anlaşılmak bi lükstür, yaşamamış kimse bilmez bilemez
Çaresizlikten iki kez denedim 2.sinde Allah kurtardı. Yaptığıma pişman mıy(d)ım köpekler gibi..
Kurtulduğuma öyle sevinmiştim ki akıl bir anda yerine oturuyor, ölüm yerine bu kez de hayatta kalma savaşı başlıyor..

Konuyu açan arkadaş baya uzun süredir foruma girmemiş inşanlah yaşıyordur.

en iyisi forum olarak toplu intihar eylemi yapalım....

Öncelikle çok geçmiş olsun. Unutmayın kaybettiğinizde değil vazgeçtiğinizde yenilirsiniz. Onun için kesinlikle intihar gibi şeyleri düşünmeyin. Pozitif düşünün her zaman.

konu intihardan açılmışken, ben intihar amaçlı değilde iyileşemediğim için ilacımın dozunu artırmaya başladım acaba ölümcül etkisi olur mu ? 1 dil üstü hap kullanıyordum. 2 ye çıkardım. Etkisi yataktan kalkmada güçlük yaşadım sanki hiç uyumamış gibi ve yorgun . 3 e çıkarmayı düşünüyorum acaba 3 te ne olur işte onu kestiremiyorum :S

Suskun Mutsuz Umutlu

İlacın hekiminiz tarafından önerilen dozu etki için yeterlidir. Hiç bir ilaç fazla alınıyor diye daha çok fayda sağlamaz, aksine zehirlenme dozu ve ölümcül doz a ulaşırsanız sonuçları elbet kötü olacaktır. Hiç bir hasta kendi ilacının dozunu kendi ayarlamasın lütfen. Hekiminizle görüşün alternatif ilaç yada doz ayarlaması yaptırın.

Suskun Mutsuz Umutlu 3'de bilinçsiz ilaç kullanımı mağduru olursunuz. Bütün ilaç prospektüsün de ilacınızı dr. tavsiye ettiği şekilde kullanın yazar.

vetbat Nurtan sağolun kıymetli düşünceleriniz için haklısınız söylediklerinizi bende biliyorum ama işte yazıyorum laf olsun diye.

bedelini ödemeye hazır olmasamda alasım geliyor ama 2'yi geçmem heralde.

Kaderimde böyle yazılıymış ve yaşamam gerekenleri yaşadım.
Yanlış bir kader anlayışı.

Ben de geçen yıl kış ayında intihar etmeye kalktım antidepresan ilaçlardan bir kutu içerek. O ruh halini, o boşvermişliği, vazgeçmişliği çok iyi bilirim. Sanki bir karadelik tarafından yutuluyormuşum gibiydi. Sonsuz boşlukta asılı kalmak ve karanlık...
Şimdi hala zor dönemlerden geçiyorum bazen hala Allah'ım ne olur al canımı dediğim günlerde olmuyor değil ama bilmiyorum ki o günden sonra yepyeni güneşli bir güne merhaba diyeceğim. Her fırtınadan sonra güneş doğarmış. Biz o an hissettiklerimizden, düşündüklerimizden çok daha fazlasiyiz ve onlardan ibaret değiliz.

Allah'tan hayırlı olanı isteyin ölmek sizin için hayırlı olmayabilir. Zira cehennem bu dünyadan daha iyi bir yer değil. Allah hepimize iman ile ölmeyi nasip eylesin. Sıkıntılı zamanlarınızda biriyle dertleşin çözüm olmaz belki ama rahatlar bir nebze de olsa o ruh halinden çıkarsınız bir anlık gaflet ahiretimizi de yakmasın.

pamuk prenses

Şuan hayatta olup olmadığını bilmiyorum. En son 2009 yılında platforma giriş yapmışsın. İnançlı biri intihar etmez ama acı çektiğini hissettim ve maalesef bizim ülkemizde bu acıya son verecek ötanazi uygulanmıyor. İntihar anlık bir olay ve ölümü hissettiğinde pişmanlık duyup tekrar yaşama tutunmak istersin. Sende tam olarak bunu yapmışsın yani tekrar yaşama tutunmak istemişsin. Bilmiyorum olmak ya da olmamak, koca bir hiçlik duygusu ve yaşama bağlayan bir şeylerin olmaması karışık duygular, zor bir süreç ama fiziksel bir acı çekiyorsan yaşama son vermenin herkesin hakkı olduğunu düşünüyorum. Bunun inançla alakası yok! Çekmiş olduğumuz acılar insanları çıkmaz bir yola doğru sürüklüyor.

Ötanazi uygulanmali

(Gölge)' Alıntı:

Ötanazi uygulanmali

Genişletmek için tıkla ...

Aynı fikirdeyim