Merhaba arkadaşlar uzun suredır hep kendimle alakalı ruhsal hastalığım oldugunu düşünürdüm askında kotu bir hayatım var sayılmaz maddi durumum ıyı cok arkadasım var ama bazen intihar etmek duygusu bana cok çekici gelıyor her ne kadar bunu yapmak ımkansız gıbı gözükse de dayanılmaz noktaya geldiğim zamanlar oluyor ınsanların cevresinde olmaya tahammül edemıyorum durduk yere cafenin ortasında yemek tabağını fırlatmak gelıyor ruhumun bedenimden cıkcagını hıssedıyorum zaman zaman da hep kotu iliskiler yasadım hıc bı zaman bir erkek tarafından sevilmeye deger bir kadınmısım gıbı hissetmiyorum ailemin bazen boğazımı sıkıp nefesimi kesecekmiş gıbı devamlı konuşmaları bıle benım o gun kendımı balkondan atma ıstegım ıcın bı neden oluyor her gun farklı bir kişiliğimisım gıbı sizce bana her zaman gereksizmıs gıbı görünen ama su an tek caremın o oldugunu pskolojık destegı almam gerekıyor mu