Kamuda çalışan Ruhsal Engelli Memura yaklaşım nasıl oluyor?

Merhaba arkadaşlar,

Ben aranıza yeni katıldım. Sizlere, özellikle de bu konuda bilgisi, deneyimi olan arkadaşlara bir soru sormak istiyorum.

Ben 17 yıldır Bipolar hastasıyım. Önümüzdeki sene engelli raporu alıp Ekpss'ye girmeyi düşünüyorum. Ancak biraz kararsızım, çekincelerim var. Kamuda ruhsal duygusal engelli memur arkadaşlara yaklaşım nasıl oluyor? İş arkadaşları ve amirleri tarafından dışlanma yaşıyorlar mı? (İnsanlar bilmedikleri şeylerden korkuyorlar ve uzak durmayı tercih ediyorlar çünkü)

Ben biraz hassas bir insanım, bu konuda yaşayabileceğim zorluklar nelerdir, bilgisi olan arkadaşlar paylaşabilir mi? Teşekkürler. Herkese gönlünce mutlu, sağlıklı günler diliyorum.

rahatsızlığını bilmiyorum arkadaşım ama engelli çalışanlara engeli çokta fark etmiyor iş yaptıracakları zaman sağlam muamelesi başka durumlarda engelli muamelesi yapıyorlar. bizi üzmelerine izin vermemek gerekiyor aslında.halk arasında şöyle bir tabir var ya akıllı olup dünyanın kahrını çekeceğine deli ol dünya senin kahrını çeksin durum tamda böyle aslında

1806 Merhaba, cevap verdiğiniz için teşekkürler. Rahatsızlığım bipolar bozukluk, yani halk arasında bilinen adıyla manik depresif. Mani ataklarım az oldu, kendimi bildim bileli koyu
bir depresyondayım. Düzenli olarak kullandığım ilaçlar manik ataklarımı önlüyor ama depresyondan çıkmama yaramıyor maalesef. Neredeyse kendimi eve kapatmış durumdayım diyebilirim. İnsanlarla sosyal ilişkilerim çok azaldı. Maddi ve manevi sıkıntı çekiyorum. Bu bakımdan belki bu sınava hazırlanmak, memur olarak atanmak benim için bir çıkış yolu olabilir diye düşünüyorum. Ama öyle bir durumda da rahatsızlığımı herkes öğrenecek diye tedirginim. Çünkü şu an sadece ailem ve onun dışında birkaç arkadaşım biliyor. Herkesin öğrenmesi, bana "deli" ya da korkulacak bir kişi gözüyle bakma ihtimalleri beni biraz korkutuyor. Benim kendimden başka kimseye zararım yok, bunu bilmelerini isterdim. Ve benim durumumda olan pek çok hasta da benzer tedirginlikleri yaşıyordur eminim. Keşke "amaan kim ne derse desin" tarzında boşvermiş bir insan olabilseydim. Bu yönde kendimi geliştirmeye çalışacağım. O nasıl olacaksa artık

1806

bir

Merhaba bir kardeşim

Bende ruhsal engelliyim.

Ankarada yaşıyorum. 34 yaşındayım.

2010 yılında Milli Eğitim Bakanlığı Engelli Memur Sınavı açtı. Bu sınavda başarılı oldum ve yaşadığım şehir olan Ankarada evime yakın olan bir ortaokula memur olarak atandım. Milli Eğitim Bakanlığı yetkilileri sağolsunlar Engelli memur sınavında başarılı olup memur olmaya hak kazanan engellileri evlerine yakın mesafedeki devlet okullarına memur olarak yerleştirdiler. 2007 yılında doktor bana şizofreni teşhisi koydu. 2008 yılında engelli raporu aldım. Engel oranım % 50 dir. Doktorumun verdiği ilaçları düzenli olarak kullanıyorum. Hastalığım tamamen iyileşmedi. Ne kadar iyileştiğimi yüzdelik rakamla ifade edersem şöyle ifade edeyim. % 70 % 80 civarında iyiyim. Gündelik hayatımı çok şükür idare ettiriyorum. İlaçlar bir nebzede olsa beni rahatlatıyor.

Gündelik hayatta sana ne gibi düşünceler geliyor diye sorarsan evden dışarı çıktığım andan itibaren sokaklarda, caddelerde, alışveriş merkezlerinde yürürken, bir yerde otururken herkes bana uzun uzun bakıyor hissi geliyor. Bazı insanlar bana uzun süre ve tuhaf tuhaf bakıyorlar. Bu bakışlardan aylarca çok rahatsız oldum. İnsanların çoğu sana neden durup dururken uzun uzun baksınlar ki diye soracaksın. Bende şu cevabı veririm. Tipimde acaiplik var, dikkat çekici bir tipim var, farklı bir görünüşüm var, bundan dolayı çok sayıda insan gündelik hayatta bana uzun süre bakıyor derim. Ben hiç kimseye rahatsız edici ve uzun süre bakmıyorum ama bazı insanların ( çok sayıda insanın ) bana uzun süre baktıklarını hissediyorum. Bu insanların bana bakışlarından çok ama çok rahatsız oldum. 2007 yılında Bu yazdıklarımı Ankarada Gazi Üniversitesinin Psikiyatri doktoruna anlattım. Bana birkaç test yaptı ve bana Şizofren teşhisi koydu

2 yıllık üniversiteden Açıköğretimden Halkla İlişkiler bölümünden mezun oldum. 2010 yılında Milli Eğitim Bakanlığının düzenlediği 2 yıllık üniversite mezunlarının girdiği sınava girdim. Sınavda ruhsal engellilere sorulan sorular çok kolaydı. Bu sınavda başarılı oldum ve yaşadığım şehir Ankarada evime yakın olan bir ortaokula memur olarak atandım. Çalıştığım okulda Okul Müdürü ve Müdür yardımcıları Psikolojik yönden engelli olduğumu Şizofren olduğumu biliyorlar. Okulda benden başka bir tane daha çalışan memur var. Bu memurda psikolojik yönden engelli olduğumu biliyor. Bana okul müdürü ve müdür yardımcıları psikolojik yönden engelli olduğumu bildikleri için yapabileceğim, yaparken zorlanmayacağım işleri veriyorlar. Milli Eğitimde düz bir memurun bir okulda yapması gereken işlerin hepsini yapamıyorum. Ben çoğunlukla getir götür işlerini yapıyorum. Çalıştığım okuldan ilçe milli eğitim müdürlüğüne evrak götürüp, tekrar ilçe milli eğitim müdürlüğünden çalıştığım okuluma evrak getiriyorum. 2010 yılının Eylül ayında da memurluğa başladım. 16 yıl çalıştıktan sonra engelli memur emekliliğinden yararlanarak emekli olmak istiyorum. İnşallah emekli olduğum günleri görürüm.

Allah şifa versin dert etmeyin.. Allah herkesin rızkını veriyor.. İnsanların ne dediği umrunuzda olmamalı.. İnsanların her dediğini kafaya takarsanız evin yolunu bulamazsınız.

MEB de memurum; hastalığım şizofreni. Var mı ötesi? Dışlanmamak elde değil. Ama bu durumu nasıl aştım biliyor musunuz? Bilgisayar bilgim sayesinde! Ne alakası var diyeceksiniz! Amirlerimin verdiği bilgisayarla ilgili işleri hızlı, çabuk ve doğru yaparak; öğretmenlerin yine konu ile alakalı sorunlarını çözerek... Kendime böyle bir yer edindim kurumda. Ama şöyle söyleyeyim PC bilgim İTÜ'den... Bu üniversiteden bilgisayarla alakalı bir bölümü yarıda bırakmak zorunda kalmıştım; tabi bilgisayar ve İngilizceyi kaparak.

Şimdi bunlardan özet olarak şunu söyleyeyim: Ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz. Bir şekilde kurumda yer edinmeye çalışın bilginizle. "Ama ben öğretmenim" diyerek sizi ezmeye kalkanlar olacaktır; memur olsanız bile size hizmetlilerin yaptığı işi yaptırmaya çalışanlar olacaktır; sizi kale almayalar, dedikodunuzu bolca yapanlar olacaktır! Eh şimdi takmayalım demekle olmuyor bu, biliyorum... Ama şunu da salık verebilirim MEB gibi insanlarla dolu kurumlar yerine daha az insanların olduğu kurumları seçebilirsiniz. Mesela ben MEB de çalışacağıma Orman Bölge Müdürlüğünde çalışmaya can atarım...

Neyse şunu söyleyeyim son olarak insanları bilginizle yenin, her zaman alçak gönüllülük olmuyor bazen de ....... anladınız herhalde...

Merhaba @erbin

Geçmiş olsun. Durumunuzun iyi olduğuna sevindim. Haklısınız, bu ilaçları ömür boyu kullanacağız. Bir işinizin olmasına çok sevindim. Umarım dediğiniz gibi emekliliğinize de hak kazanırsınız. Cevabınız için çok teşekkürler.

Benim de rahatsızlığım sebebiyle %40 rapor alma hakkım varmış. Aslında bunu doktorum bana 2007 yılında söylemişti, otobüse ücretsiz binersin demişti ama memuriyetten hiç bahsetmemişti. Ben de o zaman üzerinde durmamıştım. Ama şimdi çalışmak hem maddi, hem manevi yönden elzem oldu. Evde otur otur iyice durumum kötüye gidecek diye korkuyorum. Hem de bu yaşta aileme yük olmak çok zoruma gidiyor

Kendinize iyi bakın..

@Zamanın Ötesinde

Çok haklısınız, çok teşekkürler. Ben maalesef biraz dert eden biriyim, bu huyumu aştığım zaman pek çok şey daha kolay olacak hayatta, eminim. Çok sağolun.

Zamanın Ötesinde' Alıntı:

Allah şifa versin dert etmeyin.. Allah herkesin rızkını veriyor.. İnsanların ne dediği umrunuzda olmamalı.. İnsanların her dediğini kafaya takarsanız evin yolunu bulamazsınız.

Genişletmek için tıkla ...

*Yorumları ayrı ayrı cevaplamak istedim, ama her seferinde kendisi otomatikman birleşti. Forumda yeni olduğum için ancak bu kadar becerebildim, kusura bakmayın.


@adamo
Fikirleriniz için çok teşekkürler. Haklısınız, belki daha az insanın olduğu yerler daha iyi olabilir. "Az insan, çok huzur" diye bir söz var. Ama bu işler sanırım biraz da şans işi. Çok az insanın olduğu bir yere düşersiniz ama belki ama o insanlar size dünyayı dar da edebilirler.. En iyisi bu düşünceleri bir kenara bırakıp sınava odaklanayım. Ekpss lisans sorularının zorluk derecesi Kpss lisans ile aynı mı acaba? Soru sayıları dışında aralarında fark var mı?

Bu arada diğer verdiğiniz fikir için de teşekkürler, haklısınız, "bilgi" her şeyi yener. Ve ben maalesef çok alçak gönüllüyüm. Geçen bir söz okumuştum çok hoşuma gitmişti. "Fazla tevazunun sonu vasat adamdan nasihat dinlemektir." Ben fazla tevazu gösteriyorum, sonra insanlar tepeme çıkmaya çalıştığında onlardan uzaklaşıyorum, benim sorunum bu, kalıp savaşmıyorum ya da baştan çok özgüvenli görünemiyorum maalesef. Neyse, bir şekilde aşarım inşallah, bakalım. Çok teşekkürler.

Size verilen işi hakkıyla yapın emin olun yeriniz başköşede olur
Bazen dengesiz insanlar çıkar onlarda herkes için her yerde mevcut maalesef

@HEART

Haklısınız, teşekkürler.
Sanırım korkularımız kafada başlayıp kafada bitiyor. Düzeysiz insanlar her yerde mevcut ve onların çirkinlik yapması bizim sağlıklı ya da rahatsız olmamıza bağlı değil.

2010 da açılan ve 2011 de yerleştirmesi yapılan SAĞLIK BAKANLIĞI sınavıyla Memur oldum. O zamanki teşhis Psikoz du şimdi BİPOLAR BOZUKLUK diyorlar.

Halen devam ediyorum görevime çok şükür mutluyum beni fazla zorlamıyorlar hatta bir ruh sağlığı hastanesinde görevliyim bunu kendim istedim.

Kader arkadaşlarımla bir aradayım özel deki hizmetimi de birleştirirsem emekli olmayı düşünüyorum kendi işimi yaparım bu saarten sonra he halde hepinize sevgiler saygılar sunuyorum

DJ_BORAN

Cevabınız için teşekkürler. Sıkıntı yaşamadığınıza sevindim. Belki bulunduğunuz ortamın bunda katkısı büyüktür.

Ben hala iki düşünce arasında gidip geliyorum. Henüz engelli raporumu çıkartmadım. Çıkartırsam benim için iyi mi olacak, kötü mü, karar veremiyorum. Zaten daha önemsiz konularda bile zor karar verebilen bir insan olarak böyle önemli bir konuda nasıl karar vereceğim bilemiyorum (

Engelli raporu almak, onunla sınava girmek hele bir de atanarak engelli kadrosunda çalışmak benim durumumda olan biri için direk "etiketlenmek" anlamına geliyor. Burayı okuyan arkadaşlar lütfen yanlış anlamasın. Benim hastalığım bipolar bozukluk ve ailem dışında çok çok az kişi biliyor, o nedenle bunun pek çok kişi tarafından öğrenilmesi beni korkutuyor, tedirgin ediyor. Çünkü bazı bilgisiz kişiler psikiyatri hastalarına "deli" gözüyle bakabiliyor, korkabiliyor ya da en basitinden dalga geçiyor, uzak duruyor. Tüm bunlara hazır mıyım bilmiyorum. Fakat birkaç ay içinde karar vermeliyim.

Aslında maddi ve manevi açıdan çalışmaya ihtiyacım var, ama çalışma hayatı bana çok stresli geliyor, hastalığımı tetikleyebiliyor. Kafam çok karışık, ne yapacağımı bilemiyorum açıkçası ((

Bipolar hastasi olarak sizi anliyorum ben bir atak gecirdim ve 2 swnedir ilaclarla cok iyiyim. ben tam tersi anlatmayi tercih edèrim gibi geliyor.hastaligimiz ne oldugun tam anlatirsak normal insanlardan farkimiz olmadigini anlayacaklardir zaten sohbet ederken anlarlar.bizim zararimiz kendimize atak gecirmedigimizde sorun yok

Citos
Aslında haklısınız, ideal olanı bu, fakat bazen ön yargıları yıkmak kolay olmayabiliyor. Olumlu düşünelim olumlu olsun, umarım medeni insanların olduğu kurumlara düşeriz.

Ben de atak geçirmediğim zamanlarda sorun yok, zaten ben çok uzun zamandır manik atak geçirmedim, benim derdim bir türlü içinden çıkamadığım depresyonla.

bir kamuda sorun yaşamazsın çünkü bipolarsın kamudakikişiler kamuya girince bişekilde giren kişinin dosyasını merak ederler ne hastası diye mutlakabulur çevrelerine yayarlar

bipoları cogu kişi bilmediği için sorun yok şizofrensen bu sorundur herzaman bu engelli ğirmiş memur akıl hastası gözüyle bakar cogu konuşup arkadaşlık kurmaz ilerde senin nasıl biri olduğunu anlarlarsa bu değişir ama cok değil buna alışacaksız kendini savunmayan bi tipsen alaya maruz kalabilirsin ama alışırsın zamanla ne olursan ol ailen için calıştıgını unutmayıp herşeyi boş vereceksin

şimdiden yaşayacağın mobingi düşünme inşallah iyi amirler denk gelirsin

@tb2nhf

Teşekkürler. Haklısınız, aslında şimdiden düşünmek biraz saçma ve gereksiz ve de beni yolumdan alıkoyan bir durum aslında. Bu kaygılarımı yenmeliyim. Hem atanabilecek puanı alacağımın da bir garantisi yok. O nedenle bu düşünceleri aşıp bir an önce ders çalışmaya başlamalıyım aslında.

Cevabınız ve iyi dilekleriniz için çok teşekkürler.

Devlet memuru olarak atanan insanların hepsi zeka ve karakter bakımından kendini kanıtlamış ve o görevin başına geçmiş insanlar. ( Tabi 20-30 yıllıklardan bahsetmiyorum ) Yani insanların rahatsızlıklarıyla ilgili sıkıntılar yaratmaktan çok rahatsız olan kişiye rahatsızlığı konusunda ellerinden geleni yapıyorlar

"hepsi zeka ve karakter bakımından kendini kanıtlamış ve o görevin başına geçmiş insanlar." cümlesi biraz iddalı bir cümle

Son yıllarda memur olan insanların pek çoğu belli bir sınavla (kpss, ekpss) ile oraya geliyorlar evet. Bu da sınava iyi hazırlanmakla, çok çalışmak, azmetmekle oluyor. Hadi zeka ile bağlantısı var diyelim, ama "karakter" ile nasıl bir bağlantı kurdunuz anlamadım Yine de motive edici yorumunuz için teşekkürler..

merhabalar

arkadaşlar bipolar olup sınavı kazanan ve çalışmaya başlayan arkadaşlar zorlanıyor musunuz?Sıkıntılarınız nelerdir.....

Bakış açısı olumsuz maalesef. Eğer sana bakış açısının iyi olmasını istiyorsan kimseyle fazla konuşma özellikle hastalığın hakkında hatta adını bile anma. Ve birisi sana sataşıyorsa karşılık verme çünkü hasta olduğun için herhalükarda deli ve saçmalıyor muamelesi göreceksin.

kardeş relax ol hayatı yaşa 20 yıldır bipolar hastasıyım beynimde yendim bu hastalığı herkezde farklı seyreder bu hastalık %40 engelliyim sen dahil bütün insanları seviyorum hayat kısa yaşamana bak