Senin durumun çok güzel bence, en azından senin hayatında bir eylem var..Bir hareketlilik var, ve en azından bir kaygı var...Kendi hayatımı test ettiğimde bazen keşke üzücüde olsa uğraşacak bişeyim olsa, hayat bana çokk anlamsız gelir..Ne için yaşadığımı bile çoğu zaman sorgularım.Yaşamamayı çok kez denesemde gene bir köşede yok yapamam diyip geri döndüm.Herkesin sorunları tabi ki farklı farklıdır.Ben sana gelipte demem, senden daha kötü olan insanlar var.Çünkü biliyorum ki, senden iyi olan bir çok insanda var.Ve ben neden sana iyi hissetmen için söz söyleyeyim.Ben sana derinden gerçeği söylüyorum.Bişeyleri saplantı haline getirmemek için, çaba ver azıcık.
Mesela demişsin ya, ya beni tahtaya sözlüye kaldırsa cevap veremessem.
Verme ne olacak, sen o cevaba mı? bağlı yaşıyorsun.Sen o cevap vermedin diye seni darmadağan mı etcek bir şey...Bu sorunun derinine indiğin zaman bak mesela bir soru beni ne kadar hayatımı mahvediyor..
Sonra demişsin, kitap dergi vs. bunları sesli okutacak ya, ben cevap veremesesem, verme kardeş, sen o söylenen şeyle mi yaşıyorsun.Bunları sen tek tek saplantı haline getirdiğin için, sana yüzde yüz kurtulacağın bir mucize getirsekde sen onu tepersin. Çünkü iş saplantı haline gelmiş, ve senin sorunların çözümden yana değilde parçan olarak görme taraftarısın.
Sorunların üzerine gitme, onlar üstüne gittikçe sana yapışır kalır...Onları serbest bırak, hayat herşekilde bir mucizedir de ve elinden gelenin en ötesini sorunların derinine in birgün bir bakmışsın ki hiç bir sorunun kalmamış.Sevdiklerin yanındada rencide olunmaz, bunu hiç unutma, çünkü senin rencide dediğin şey, sen alındığın için sevdiklerinin üzüldüğünü sanırsın.Ama bak sana söylenen herşeyi takma ozaman rencide diye bişey kalmayacak.SEn bunları kesin
hiç birisini yapmıyacaksın, senle vaktim olsaydı bunları konuşabilirdik.ozaman göreceksin ki, aslında hayatta çok şey benim saplantı haline getirmemdem kaynaklandığını...
Biraz fazla konuştuysam özür dilerim...İnşallah en kısa zamanda sorunların ötesine geçersin..