Herkesin bir hikayesi var, yazmadan duramadım. Arkadaşların yaşadıklarının yanında benimki sönük kalacak biliyorum, ama gene de anlatmak istiyorum. Sonuçta herkes yaşadığını biliyor.
Geçen yıl temmuz 9. sabah uyanıyorum telefon sesiyle. Kalktım ama bende bir gariplik var, anlıyamıyorum. Eşim arıyor, konuşuyorum ama onu anlamakta güçlük çekiyorum. Sonra tekrar kızımın yanına kıvrılıp yatıyorum. Uyumuşum, uyandığımda gerçeği anlıyorum. Kulaklarım duymuyor. Kızım avaz avaz bağırıyor bana ama ben anlamıyorum. Çıldırıyorum sandım. Eşim geldi ve derhal dr yollarını tuttuk. Baş dönmesinden, mide bulantısından öleceğim.
Ani iştme kaybı dendi ve gereken tüm tedaviler yapıldı. Korkunç bir 6 ay geçirdim. Ancak geri dönüş olmadı.
Ben esasında engelli kimdir onu anlatmak istiyorum kendimce... İnsanların elleri ayakları çalışıyor, ama üst kattaki komşularına yürümekten acizler, telefonla işlerini görüyorlar çoğunlukla. Mümkün olsa wc'ye bile gitmeyecek hep oturacaklar. Gözler var görüyor ayna gibi... ne gazete okuyor, ne kitap... Kulaklar var duyuyor herşeyi, ama yanındaki insanların anlattıklarını anlamıyor... eşine, çocuğuna 'hı bişey mi dedin' diyen çoook. Her insanın beyni var ama sadece hertürlü hınzırlığa çalıştırıyor, esas kullanılması gereken yerde asla değil. Ve yine her insanın kalbi var... lakin sadece atıyor o kadar, sevgiden bi haber...
Şimdi bu kadar genelin içinde biz miyiz arkadaşlar engelli olan sormak istiyorum sizlere?
Ben sağırlığı asla kabul etmiyorum... Ben işitme özürlüyüm. Ama etrafımdaki genel sağır bunu çok iyi biliyorum. Ve ben işte esas onlara acıyorum.
Burada çok şeyler anlatmak isterim ama kimseyi üzmek istemediğim için yaşadıklarımı yazmayacağım. Zira herkes yaralı. Sadece kendimizi üzmeyelim,birbirimize destek olalım istiyorum ben.Bizler özel insanlarız. Bunu herkes farketsin ve acı çekmesin istiyorum. Çünkü ben yaradanın, yarattığına kaldıramayacağından fazlasını yüklemeyeceğine inanıyorum. Demek ki bizler çok güçlüyüz ve bize özel şeyler yaşadık.
Diyorum ki son olarak, biz özürlüler asla yıkılmayız. Rabbim esas etrafdaki diğerleri varya hani, GERÇEK ENGELLİLER onlara yardım etsin. Çünkü hakkaten bazen çok acınacak halde oluyorlar. :lol:
Sevgiyle kalın.
Geçen yıl temmuz 9. sabah uyanıyorum telefon sesiyle. Kalktım ama bende bir gariplik var, anlıyamıyorum. Eşim arıyor, konuşuyorum ama onu anlamakta güçlük çekiyorum. Sonra tekrar kızımın yanına kıvrılıp yatıyorum. Uyumuşum, uyandığımda gerçeği anlıyorum. Kulaklarım duymuyor. Kızım avaz avaz bağırıyor bana ama ben anlamıyorum. Çıldırıyorum sandım. Eşim geldi ve derhal dr yollarını tuttuk. Baş dönmesinden, mide bulantısından öleceğim.
Ani iştme kaybı dendi ve gereken tüm tedaviler yapıldı. Korkunç bir 6 ay geçirdim. Ancak geri dönüş olmadı.
Ben esasında engelli kimdir onu anlatmak istiyorum kendimce... İnsanların elleri ayakları çalışıyor, ama üst kattaki komşularına yürümekten acizler, telefonla işlerini görüyorlar çoğunlukla. Mümkün olsa wc'ye bile gitmeyecek hep oturacaklar. Gözler var görüyor ayna gibi... ne gazete okuyor, ne kitap... Kulaklar var duyuyor herşeyi, ama yanındaki insanların anlattıklarını anlamıyor... eşine, çocuğuna 'hı bişey mi dedin' diyen çoook. Her insanın beyni var ama sadece hertürlü hınzırlığa çalıştırıyor, esas kullanılması gereken yerde asla değil. Ve yine her insanın kalbi var... lakin sadece atıyor o kadar, sevgiden bi haber...
Şimdi bu kadar genelin içinde biz miyiz arkadaşlar engelli olan sormak istiyorum sizlere?
Ben sağırlığı asla kabul etmiyorum... Ben işitme özürlüyüm. Ama etrafımdaki genel sağır bunu çok iyi biliyorum. Ve ben işte esas onlara acıyorum.
Burada çok şeyler anlatmak isterim ama kimseyi üzmek istemediğim için yaşadıklarımı yazmayacağım. Zira herkes yaralı. Sadece kendimizi üzmeyelim,birbirimize destek olalım istiyorum ben.Bizler özel insanlarız. Bunu herkes farketsin ve acı çekmesin istiyorum. Çünkü ben yaradanın, yarattığına kaldıramayacağından fazlasını yüklemeyeceğine inanıyorum. Demek ki bizler çok güçlüyüz ve bize özel şeyler yaşadık.
Diyorum ki son olarak, biz özürlüler asla yıkılmayız. Rabbim esas etrafdaki diğerleri varya hani, GERÇEK ENGELLİLER onlara yardım etsin. Çünkü hakkaten bazen çok acınacak halde oluyorlar. :lol:
Sevgiyle kalın.