Yetkili tüm makamlara gönderdiğim yazıyı sizlerle paylaşıyorum
Sayın yetkililer;
Ben tekerlekli sandalyede yaşıyan bir engelli olarak İstanbul Olimpiyat stadında yaşadığım sıkıntıları size bildirmek için bu yazıyı yazıyorum. Bu yazının birer örneğini ulaşabildiğim her makama iletmek istiyorum.
Tüm mevzuatı,ayırımcılığı, hani şu son değişiklikle anayasamıza giren pozitif ayırımcılığı bir yana koyuyorum. Ben sadece çektiğim sıkıntıyı 21.yy Türkiyesinde bir maç izlemek için yaşadığım sıkıntıları yazmak istiyorum. Yani bir insan olarak yaşadıklarımı yazmak istiyorum.
Geçen Pazar Beşiktaş- İbb macını izlek istedim. Bunun için önce stadı aradım, özürlü otoparkı ve giriş işlerini öğrenmek istedim. Bizler önceden sonradan bir yere gidemiyeceğimizi çoktan öğrenmiş kişileriz. Telefona çıkan yetkili Özürlü araç otoparklarının olduğu, M kapısındanda giriş yapabileceğiniz söyledi. Bende saf bir vatandaş olarak buna inarak, oğlumuda alarak stadın yoluna düştük. O stada ilk defa gidiyordum. Herkez gibi sıkıntılı bir yolçulukla stada ulaştık. Resmen arabanın tepesine kadar çamura bulaşarak araçların park edildiği yere ulaştık. Park dolu , yetkili bulmak mümkün değil. Zor bela birisini bulduk o kimse “Özürlü parkı olmadığını bulabilirsem bir yere park etmemi söyledi. Yüzlerle araç zaten park etmiş bir damla yer yok. Neyseki o şahıs bizi genel otaparka soktu, zira diğer araçları artık oraya almıyorlardı. Yarım saat dolaştık zor bela kenarda köşede uygun olmasada bir yer bulduk. Hava soğuk yağmurlu yerler balçık, ve park ettiğimiz yer stada epey uzak. Madem geldik devam edelim dedik. Oğlum binbir güçlükle yarım saate yakın uğraşla stadın yakınına getirdi. O da ne M kapısın bulduk ama ne mümkün kapıya yaklaşmak . Hiçbir önlem yok. İnsanların içine girsek canlı çıkarmayın bilmem. Ne polis ilgileniyor, ne staddaki görevliler. Zor bela uzun süre titreyerek bekledik bu arada maç başladı. Bu arada stadın etrafında izel bir otopark olmadığını özledim. Artık dönelim derken bir demir kapının önünde bulduk kendimizi, itiş kakış içinde. Bu aradaşunu belirteyim her kapıra özürlü girişi olsun diye kapılar yapılmış ama nedense hiçbir yetkilide oranın anahtarı yok Yalvar yakar bekliyoruz. Açan yok. Dediğim gibi artık dönüşe geçiyoruz. Bir kapının önünde polisler içeri giriyor, hemen aralarına daldık ama o kapıdan sandalye girişi mükün değil. Bu arada benim gibi çaresiz engelli insanlar örüyorum, bir o kapıya bir b kapıya koşan 0 derec soğukta.
Neyse bir polis yandaki payı açmasını söyledide bir yetkili zorla kapıyı açtıda içeri girebildik. Tabı maçın ilk yarısı ibtmek üzereydi. İçeride maç seyretmek ayrı bir sorun sandalyelere ayıran yerler ver ama herkez ayakta ne mümkün stadı görmek. En köşeye eçtikte maçın geri kalanını izledik.
Sayın yetkililer ne hakkınız var bizlere bu çileleri çektirmeye, dünya standartında stad yapıyorsunuz ama kullanmayı bilmiyen insanlar orayı idare ediyor. Ne özürlü otoparkı var ne özürlülerin girişine ayrılan bir kapı.burada yazarken bile çektiğim sıkıntıyı ve düştüğüm duru hatırladıkça içim eziliyor. ENGELLİ BİRİSİ OLDUĞUM İÇİN DEĞİL, BİR İNSAN OLARAK UTANIYORUM.
İnanınki hiç zor değil bu sıkıntıyı yaşamamız için alınacak önlemler. Ama nerde o zihniyet. Kısaca bize engelli isen evinde otur deniliyor. Senin neyine maç seyretmek. Senin neyinle oğlunma sevdiğin takımın maçını seyretmek. Sen bu ülkenin ikinci sınıf vatandaşısın bu artık iyice öğren, bakma biz kanunlar çıkartıyoruz, anayasaya Pozitif ayırım maddesi koyuyoruz. Bizim kaflar o eski kafalar bize uymaz bu yasaları uygulamak.
Levent Karagöz