Miyopati Hastalığının hamiliğe, hamileliğin Miyopatiye etkisi..?

Arkadaşlar Merhaba,

Cevabını bulamadığım bu sorunun en iyi cevabını aynı problemi yaşadığım siz değerli insanlardan öğreniceğimi umut ederek sizlere yazıyorum...

Ben A miyopati hastalığı tanısı koyulmuş bir kas hastasıyım dört seneye aşkın bir eviliğim var.. Evliliğimde artık yokluğunu çok fazla hissettiğimiz tek şey çocuğumuzun olamayışı 27 yaşındayım yarın ertesi gün 1 sene sonra rahatsızlığımın beni ne hallere sokucağını bilmediğim bu hayatda bir çocuk sahibi olmayı istiyorum arttık ama bir o kadarda istemiyorum zaman zman çünkü ona iyi bir anne olamamak dan her zaman korkusunu yaşadığım daha kötü çok daha kötü olursam ona ne olucağı bir ikincisi ablamla aynı hastalığın kader ortaklarıyız biz o çocuk sahibi oldukdan sonra çok ağırlaştı hastalığı çok ilerledi bu yüzden ailem çocuk sahibi olmama müthiş derecede karşı ama aslında bu hastalığı yaşayanlarda çok iyi bilir ki bir çok türü var bunun ve belki de ben aynı talihsizlikleri yaşamıcam belki de yaşayacam

Aranızda bu hastalığı yaşayıp hastalığı hızlı bir şekilde seyreden birileri yada çocuk sahibi olanlar varmı çok merak ediyorum ... Ablamla aynı durumda olduğumuz için onun hayatının bütün olumsuzluklarını her zman önüme koyup benim yaşamamı istedikleri hayatı asla kabul etmedim ama bu konuda çok korkularım olduğu için onlara boyun eğiyorum öyle ki artık düşünceleriyle eşimi bile bu düşünceleriyle kendilerine benzettiler o bile hayır canım sen daha kötü olacaksan sana zarar verecekse bunu istemiyorum diyor ... Çok çaresizim umutsuzum doktorada gittim ama tam net bir cevap alamadım hiç bir zman..

Yardımlarınız güzel düşünceleriniz için şimdiden çok teşekkür ediyorum her birinize ....

Sağlıklı Günler...

Yani su akar yatağını bulur.Her çocuk analı babalı büyümüyor.Farzedelim çok sağlıklısın ve Allah korusun ama bir kazada öldün diye de farzedebilirsin.Şimdi insanlar bir kazada ölebilirim.Çünkü şoförüm.Veyahut polis ya da asker olduğum için ölme ihtimalim diğer insanlardan fazla diye düşünebilir.Bu durumda çocuğumuz olmasın daha iyi demeleri mantıklımı?Birde istihareye yatmayı deneyebilirsin.Belki seni daha rahatlatır.

[FONT=comic sans ms][/FONT]mrdmrd öncelikle zaman ayırdığınız için gerçekten yürekden tşk ederim ..
Benim için çok hashas olan bu konuda kimse cevap yazmadı konuyla herkez bu kadar mı alakasız merak ettim açıkcası ...
çok bekledim ama konu herkeze çok yabancı geldi diye düşündüğüm için umudumu kesmişdim.. tafsiyesnizi denedim ama daha önce de denemişdim pek faydalı olmadı[FONT=comic sans ms] [/FONT]

kardeşim iyi hoş çocuk olmasını istiyoruz fakat hayatın acımasız gerçekleri nolcak? benim bi yigenim var mesala 6 aylık ama kucağıma alamıyorum ağır geliyor çünkü sen ona bakabilcekmisin ağladığında pişpiş yapabilcekmisin çocuk sürekli kucak istiyor,maması altını değiştirmesi işin açığı biz kendimize bakamıyoruz ki çocuğa nasıl bakalım bu benim kendi düşüncem tabi...

Ben düşünerek bulamadığım konularda yazmayı çok severim. Bu konuda da bir bebek sahibi olmanın artılarını bir tarafa eksilerini de bir tarafa yazabilirsin. Hangi kararın daha mantıklı olduğu sana çok açık görünecektir.
''Bir daha aynı hastalıkla dünyaya gelmek ister miydin? Ya da seni bir kas hastası annenin büyütmesini ister miydin?''
Ben başka birinin bebeğini dahi kucağıma alıp sevemediğimde çok üzülüyorum. Bu yüzden de kendi çocuğumda aynı ihtimali düşünemiyorum bile. Hele bir de ihtiyaçlarını karşılayamamak işin en kötü tarafı.
Bence çocuk istemek bencillik.'' Sağlıklı insanlarda çocuğuna bakamaz belli mi olur'' diyen kişilerde çok tek düze düşünen insanlar.Her şey yolundayken bir işe kalkışmak başka, imkansızlıklar içinde saldım çayıra mantığı başka. Arada fark var.
Çocuk açısından, onun hasta olma ihtimaline karşılık yine de dünyaya getirmek çok çok saçma ve bu büyük bir bedel.
Kendi açımızdan da nasıl bir çok şeyi istiyoruz ama yaşayamıyoruz, bu konuda çok isteyip ama sahip olamadığımız değerlerden biri daha olabilir, hatta olmalı da.


.

xxman tşk ederim yemek yiyordum söylediklerin daha önce doyurdu beni :'(
Neden böyle düşünüyosun evet hayatımız zor çok zor ama ben bu hayata boyun eğmek istemyorum bir köşeye çekilip keşke keşke keşke bu keşkeler le yaşamak istemiyorum hani bizim de hakkımızdı mutluluk..
Ben herşeye ragmen ne kadar zor olduğunu tahmin edebilirsin sabah uyanıp bazen ağlayarak bazen isyan ederek işe geliyorum koşuşturuyorum dinlemiyorum ağrılarımı çok zor durumlarda kaldığım oluyor ama üstesinden geliyorum bende yiyenlerimi kucağıma alıp sevemiyorum ama bu anne olamama olmamıza engel mi?

Tuba söylediklerinde sonuna kadar haklısın ...
Peki anne olmak bizim de hakkımız değilmi artısı hiçmi yoktur bunun aramızda bu hastalığı yaşayıp enne olan kimse yokmu Allah aşkına???

valla kardeşim senin düşüncen anne olmak istiyorsan ol bebeği büyütmekle iş bitmiyor hadi bi şekilde büyüdü diyelim bu çocuk okula gitcek ilerki yılları düşün veli toplantısı bilmem ne belki çocuğunun arkadaşları seninle dalga geçecek o çocuğun o hali yaşaması tuğba gayet güzel bi soru sormuş sen kas hastası bi annen olmasını istermisin diye düşün taşın bi...mutluluk bizimde hakkımız ama hakkımız olan şey bile boğazımızda kalıyor...

Benim Annem kas hastası,babam felçli.Ama onlar iki çocuklarınıda üniversitede okuttular,oğullarını evlendirdiler.Tabiyiki hastalığınızın seviyesini bilemem ama hep negatif düşünmek bence şeytandandır.Zaten bi bakmışın çocuk oluvermiş.Allah onu yarattıysa zaten geleceği zamanı bilir.

MRDMRD tşk ederim yüreğimi aydınlattın gerçekten,
Şöyle ki benim rahatsızlığım yerimden kalkmıcağım bir durumda değil yürüyebiliyorum evimin bütün işlerini (zorlansamda )yapabiliyorum bütün kişisel işlerimi yapabiliyor ve kurumsal bir şirketde çalışıyorum ...

xxman ve tuğba; ben annemin kas hastası olmasını istemezdim ama olsaydı da neden beni dünyaya getirdiğini sorgulamazdım onu yargılamazdım bundan asla utanmazdım neden diye sormazdım .
Ayrıca benim eşim çok şükür sağlıklı benim eksik kaldığım yerleri tamamlayamaz mı ..?
O kadar olumsuz ki yorumlar hani neden yaşadığımız sorgulayasım geliyor ..
Birde söylemeden edemicem '''mutluluk bizimde hakkımız ama hakkımız olan şey bile boğazımızda kalıyor... ''
demişsiniz bırakanda aslında hep bizleriz güzel şeyleri her zman kendimizin hakketmediğini sandığımız kendimi laik görmediğimiz için boğazımızda düğüm düğüm aklımızda yüreğimizde hep yarım yamalak kalıyor.. bizler bile bu şansı kendimize vermessek sağlıklı bireylerden nasıl beklicez ki biz..




BENCE DÜNYANIN BÜTÜN GÜZELLİKLERİNİ SAĞLIKLI İNSANLAR GİBİ BİZLER DE HAKEDİYORUZ ENGELLİ OLAN BİZLER DEĞİL BİZLERİ FİŞLEYEN ÜZERİMİZE YAPIŞTIRMAYA ÇALIŞAN HER FIRSATTA BUNU HİÇ ÇEKİNMEDEN YÜZÜMÜZE VURAN BUNUNLA ALAY EDEN ÖRÜMCEK KAFALI İNSANLAR ASIL ENGELLİ OLANLAR

Dersimlim canım benim, üzülmen için yazmadım. Tabii ki mutluluk hakkımız ama iyi düşünüp sağlıklı kararlar almamız gerekiyor.Mutluluğu da tek bir şeye bağlama lütfen. Mutluluğu yaşatacak başka şeyler de vardır.

Sen kendine güveniyorsan tabii ki bebeğin olabilir. Ama bence karar verirken başka birine de güvenerek vermeyelim bu kararları. Şu an yanımızda olan kişilerin sonsuza kadar yanımızda olacağının garantisi yok. Aldığımız her karardan sorumluyuz. Güvendiğimiz kişiler yokken de biz o işi başarabileceksek o zaman o yolda yürüme kararı almalıyız.
Ben böyle düşünüyorum. Çevrenin nasıl baktığı ne düşündüğü önemli değil. Kas hastalığı ile yaşamak bi başarı sanırım. Diğer engel gruplarıyla hiç kıyaslamıyorum. Çünkü sürekli ilerleme tehdidiyle başbaşa kalıp bir yaşam standartını oturtamıyoruz.
En doğru kararı sen verirsin. Ben sadece düşüncelerimi paylaştım. Sağlıklı ve güzel kararlar vermen dileğiyle...

http://www.engelliler.biz/forum/beb...-tecrubeleri-ve-uzman-bir-doktor-onerisi.html

http://www.engelliler.biz/forum/sag...arda-dogum-yapinca-hastalik-ilerliyor-mu.html

http://www.engelliler.biz/forum/sag...-olanlarin-evlenmesinde-risk-var-midir-4.html

http://www.engelliler.biz/forum/sag...76358-kas-hastaligi-evlilige-engel-midir.html


Merhaba Efendim,
27 yaşında,17 yıldır yürüyemeyen,22 yıldır kas hastası olan bir zatı muhteremim
Allah'ın izniyle,2008 yılında bir dilberle tanıştım ve evlendim.

Çocuk konusu her ailenin istediği,arzu ettiği,uğrunda çok şeyler feda edeceği bir nimettir.
Allah her insana fıtratan anne ve baba olma isteğini vermiştir.

Çocuk sahibi olmayı düşündüğümde,bu sitede bulunan ve çocuk sahibi olan kardeşlerin düşüncelerini,tecrübelerini okudum.
Bu tecrübeye uyarak,Prof.Dr.Haluk TOPALOĞLU Hocanın yolunu tuttuk.
Hocanın ısrarla üzerinde durduğu şuydu:
*Akraba mısınız?
*Aynı köylü müsünüz?

Bizi bir merkeze yönlendirdi ve ayrıntılı testler yaptırmamızı istedi.Biz de yaptırdık.

Test sonuçları ve sorularına verdiğimiz yanıt sonrası Hoca bize şunu söyledi:
*Normal yollardan çocuk sahibi olmanızda bir sakınca yok.Sağlıklı bir insanın çocuğunda kas hastalığı çıkması ihtimali neyse,sizin için de aynısı geçerli.Tıp bilgime göre sizin çocuğunuzda kas hastalığı olmamalı ama herşeyi Allah bilir.

Biz de çocuk sahibi olmaya karar verdik ve Mevlam 2010 yılında bize bir kız evlat nasip etti.Şuan 18 aylık ve çok şükür iyi,inşallah hep sağlıklı/sıhhatli olur.

Herkes kendi hayatını yaşar.Acısıyla,tatlısıyla bir hayatı.
Kızımın yarın benden utanacağını düşünmüyorum,niçin engelli bir babam var diye bana kızacağını düşünmüyorum.
Baba olmanın sorumluluklarının farkındayım ve çok şükür bunları yapabiliyorum.
VE kızımın beni çok sevdiğini ve seveceğini hep düşünüyorum.İnşallah böyle olacak.
Onu kucağıma alıp pışpış yapamıyorum ama beşiğini sallayabiliyorum,onunla oturup oyun oynayabiliyorum.Beraber vakit geçirebiliyoruz.
Ölecekmişim,onu babasız bırakacakmışım....Sağlıklı olup,yaşayacağını garanti edebilen var mı?
Piyasada babayım deyip dolaşan,babalığın ne olduğundan habersiz,yalnızca üreme vasfını kullanmış binlerce insan var.Bu insanlar baba olmayı hakedecek ama ben engelliyim diye haketmeyeceğim!

Kas hastası olup anne olmak ayrı bir konu.Çünkü,eşim benden kat ve kat fazla ilgileniyor kızımızla.Geceleri defalaca kalkıyor,beslenmesi,altının değişimi,vs
Şimdi 18 aylık çok enerjik bir yapısı var,annesini peşinden koşturuyor adeta,hanım bazen yorgunluktan bitiyor.
Tabi bunlar tatlı yorgunluklar.

Kısa ve öz...
Doktorlarla görüşün,onay alın.
Eşinizle en ince ayrıntılara kadar konuşun,sizin yetişemediğiniz yerlerde destekçiniz olacaksa,olumsuz düşüncelere bakmayın.
Arkadaşların penceresinden bakarsak;hiçbir insan çocuk yapmamalı.Malum her gebelik risktir,her gebelikte sakat doğum riski vardır,her doğum anı risktir,her doğacak çocuk kaza geçirme riski taşır,her çocuk katil olabilir,her ....her....her...

Rabbim sağlıklı/sıhhatli nesiller nasip etsin.

Musa Bey ,

Çok hüzünlendim yazıklarını okurken...Allah'ım kızınıza can sağlığı versin onu sizlere bağışlasın sizleride ona tabi ...
Dün arkadaşların yazdıkları cevapların hepsini eşime okudum çok üzüldü ama konuyla alakalı yorum yapma dedim zaten okutmaya başlarken çünkü öyle karışıkdı ki duygularım onun söylüceği herşeyi olumsuz olarak algılayacaktım. Ben biliyorum ki aslında onlarda samimi duygularını paylaşıyorlar ama gerçek acıdır acıtır canımızı ama bazı konularda kesinlikle katılmıyorum asla çok çok katı sözcükler var ..

Dersimlimm,

Verdiğim linklerdeki konularıda okuyun,kas hastası olan ve doğum yapan annelerin paylaşımlarını göreceksiniz.
Dediğim gibi bu süreç,siz ve eşinizin vereceği ortak bir karar.
Risk var mı? Evet,var.Tıpkı sağlıklı bireylerin çocuk sahibi olurken taşıdıkları risk gibi.
Bu sitedeki insanların büyük bir çoğunluğu eminim sağlıklı anne babanın çocuğudur.
Demek ki,doğum bir risktir tıpkı yaşamın bir risk olduğu gibi...

Dünyada bana en büyük mutluluğu ne veriyor biliyor musunuz?
Kızımın bana "benim babam" demesi
Bana bu mutluluğu yaşatan Rabbim,evladımın her daim sağlık ve sıhhat ile yaşadığınıda gösterecektir inşallah.

Güzel dualarınıza yürekten amin diyor ve size de ailenize katılacak birey için sağlıklı günler dilerim...

Allah bu dünyada bizden eksik tuttuklarını diğer dünyada inşallah fazlasıyla verecek.Ben hiç bir zaman annemi ve babamı sorgulamadım,sorgulamakta aklımdan geçmedi.Benim yaşadığım zorluklar annem ve babamdan değil hep diğer insanlardan geldi.Tamam realiteler var, eğer ahirette bir şeyleri diğerlerinden daha fazla alacaksak bu dünyada da onların karşılığını ödememiz gerekir.Lütfen bizden üstteki değil alttaki insanlara bakalım.En iyi futbolculardan biri iken birden kas hastalığının pençesinde can var sağlıkta performansta zirve yapmış insanlar var.

bu konuda ne denilir bilemiyorum.herkesin kendi ruh dünyası farklı,ekonomik durumu farklı, aile ortamı farklı. önce kendi durumunuzu kontrol edeceksiniz,sonra doktora danışacaksınız,eğer bir problem olmayacaksa neden olmasın. anne baba olmanın insana yükleyeceği sorumluluk bana çok ağır geliyor. herkes kendi kararını kendisi verecek.

dersimlim' Alıntı:

Arkadaşlar Merhaba,

Cevabını bulamadığım bu sorunun en iyi cevabını aynı problemi yaşadığım siz değerli insanlardan öğreniceğimi umut ederek sizlere yazıyorum...

Ben A miyopati hastalığı tanısı koyulmuş bir kas hastasıyım dört seneye aşkın bir eviliğim var.. Evliliğimde artık yokluğunu çok fazla hissettiğimiz tek şey çocuğumuzun olamayışı 27 yaşındayım yarın ertesi gün 1 sene sonra rahatsızlığımın beni ne hallere sokucağını bilmediğim bu hayatda bir çocuk sahibi olmayı istiyorum arttık ama bir o kadarda istemiyorum zaman zman çünkü ona iyi bir anne olamamak dan her zaman korkusunu yaşadığım daha kötü çok daha kötü olursam ona ne olucağı bir ikincisi ablamla aynı hastalığın kader ortaklarıyız biz o çocuk sahibi oldukdan sonra çok ağırlaştı hastalığı çok ilerledi bu yüzden ailem çocuk sahibi olmama müthiş derecede karşı ama aslında bu hastalığı yaşayanlarda çok iyi bilir ki bir çok türü var bunun ve belki de ben aynı talihsizlikleri yaşamıcam belki de yaşayacam

Aranızda bu hastalığı yaşayıp hastalığı hızlı bir şekilde seyreden birileri yada çocuk sahibi olanlar varmı çok merak ediyorum ... Ablamla aynı durumda olduğumuz için onun hayatının bütün olumsuzluklarını her zman önüme koyup benim yaşamamı istedikleri hayatı asla kabul etmedim ama bu konuda çok korkularım olduğu için onlara boyun eğiyorum öyle ki artık düşünceleriyle eşimi bile bu düşünceleriyle kendilerine benzettiler o bile hayır canım sen daha kötü olacaksan sana zarar verecekse bunu istemiyorum diyor ... Çok çaresizim umutsuzum doktorada gittim ama tam net bir cevap alamadım hiç bir zman..

Yardımlarınız güzel düşünceleriniz için şimdiden çok teşekkür ediyorum her birinize ....

Sağlıklı Günler...

Genişletmek için tıkla ...

selam bnde kashastasıyım miyopati ve iki çocuk anesiyim bana kalırsa şayet birinin yarmıı olmadan çocuk büyütmek çok zor arkadaşımm ve hamillik esnasındada ilerliyor hastalık ama çocuksuzda olmuyor seni çok ii anlıyorumm ama zor be arkadaşım hemde çok zor

bu siteye bugün girdim ve bu ilk mesajım ben de kas hastası 20 yaşında bi bayanım ünv öğrenscisiyim şuan babamda aynı hastalığı taşıodu ve evlenmeden önce çok araştırma yapmış annemle evlenmişler ama çocuk yapması çok büyük bi hataymış

çünkü şuan içim kıpır kıpır olmasına rağmen bütün heyecanımı bastırmak zorunda kalıorum çevremde kimse hastalığımı bilmio ve bu hastalığı yaş ilerledikçe kamufule etmek çok zor çocuk yapmadan önce ailem bi çok doktora danışmış ve o zaman da doktorlar hiçbi sakınca görmemişler ve ilk çocukları ben olmuşum benim hastalığım 7 yaşına kadar belirgin bi şekilde ortaya çıkmadığından dolayı onlara göre tabiki çünkü ben 7 yaşıma gelmeden önce arkadaşlarıma göre çok yavaş hareket ettiğimi farketdebiliodum fakat anlam veremiodum buna hastalığım olduğunu bilmiodum 2. çocuğu yapmışlar ve şuan kız kardeşimde de aynı hastalık var. kardeşimle aramısdaki 7 yaşın sebebi ben de hastalık ortaya çıkıp çıkmıcanı beklemişler çıkmadağını sanarak kardeşimi de dünyaya getirmişler.ünv ortamındayım ve etrafımdaki herkesden bu hastalığı gizlemeye çalışıorum 20 yaşındayım ve 80 yaşındaki bi kadın kadar yoruluorum ve bu yetmiomuş gibi annemin benim için üsülmesine dayanamıorum. Eğer hayatı beraber geçirecek bi eşle karşılaşmışsanız buna çok sevindim sizin adınıza fakat çocuk yapmak çok çok büyük bi sorumluluk ırsi bi hastalık olduğu için ona bu şekilde bi hayat vermeyin.Bu şekilde bi hayat sürdürmek sağlıklı insanların arasında sağlıklıymış gibi rol yapmak inanın çok zor bu yük benim için çok ağır ve ilk defa ilk defa hastalığı burda paylaşıorum bu hastalığı insanın içinde tutması da çok zor ...

Sadece biri daha neler varr karakaya senin verdiğin linklerden sadece biri harika şeyler var bu kadarmı ya bu kadar mı yani o kadar mutsuzlaştım ki ve bugün kesinlikle değiştirmemek üzere bir karar aldım .. Evet kesinlikle bir çocuğum olamayacak benim artık düşünmek bile istemiyorum bu nu bu kararı bir daha açmamak üzere yüreimde değil belki ama (çünkğ bu imkansız) aklımdan söküp atıyorum .. Dün bir rüya gördüm bunu hayatımda 3 kez görüyorum biri bekarken diğeri ilk evlendiğimde ve dün gece ; bir oğlum olmuşdu Ya rüyada bile hissettiklerin bu kadar muhteşem olur bu kadar mı güzel bir duygudur annelik tarif bile edemem size hissetiklerimi sabah uyandığımda duyduğum acının tarifini rüyada içime çektiğim o cennet kokusunun aslında hiç bir zaman hissetmceğimin, hala yüreğime yaşattığı ağrının acısını asla asla anlatamam.. Evet bir rüya olarak kalıcak her zamn benim için ben bunu asla neyse iyi akşamlar...

arkadaşım öncelikle geçmiş olsun ve Allah sabır versin.. benim nişanlım da Myopati hastası.. bizimkisi aşkın işi... çok sevdik birbirimizi. .ailem karşı çıkmasına rağmen onları karşıma aldım.. ve eşimi kendim istedim.. doktorundan çocuk konusunda da bilgi aldık.. ilk başlarda böyle bir düşünce vardı acaba çocuklarda da çıkar mı diye.. ama artık böyle düşüncelere aldırış etmiyorum.. zira sağlıklı bir insan olarak benim de engelli olmayacağımın bir garantisi olmadığı gibi engelli kişinin çocuğunun da engelli olacağı yönünde bir katilik yok.. bence bu konuda öncelikle doktorunuzla konuşun.. açıkcası işiniz zor. ya birşey olursa diyerek hayat sürülmez. belki hastalığın ilerler. belki de ilerlemez ve ilerde keşke yapsaydım da diyebilrisin.. ancak bence çocuk insanın dünyadaki en büyük eseridir.. onun nasıl olduğundan ziyade ne olduğu daha önemli değil mi?.şimdi siz anne babanıza neden beni dünyaya getirdiniz diye isyanda bulunuyor musunuz? onlardan nefret ediyor musunuz?.. onlar da engelli mi? sanırım engelli değiller ve çocukları olarak siz engellisiniz.. yani onların sağlıklı olması size garanti vermemiş?. benim kayınvalidem ve kayın babamda sağlıklılar ama 4 çocuktan 3 salıklı nişanlım engelli... bu bizim çozuğumuzun da engelli olacağı veya olmayacağı anlamına gelmez.. kimse çocuğunun sağlıksız olmasını istemez ama olduğunda da ben en yaptım diyemez...illaki zorlukları olackatır.. ancak bu dünyanın da bir imtihan yeri olduğunu unutmammak lazım.. bizlerin de sınavı bunladır?.. neden sınava girmekten korkuyorsunuz ki? bence hanımefendi siz olumsuz düşünceleri kafanızdan atın ve hayatın güzelliklerinden bir buket çiçek ( çocuk) almanın tadına varın.. onların süte bandırılmış bisküvi kokularından siz de nasiplenin..... bence dünyanın tüm sağlıklı insanlarında ndaha değer bu tat....kafanızı fazla şişirmeyim... ama bişey diyeyim. .eğer burda okursa aşkıma sesleniyorum))) seni çok seviyorum datlummmmm