Nasil hastalimin bi tedavisi olmadigi gibi o anida yok...
Ailemin bana anlatiklarina göre ve ben doktorlara hep anlatim su.
Ben 3 yasinda kisamik olmusum ve yürüyememisim...ama kendimi ilkokulda ip atladimi hatirlyorum suan öle bisey asla yapamam..sonra ama yinede su var orta okulda ben kendimi spora zorluyordum yani söle deyim herkez kosup bitmisken ben hala arkalarda gelip birinciyim ama sondan dedimi hatirliyorum..ha kilodan deses oda degil. Belirli zaman sonra baya bi kontroldan gectikden sonra fark edildiki benim kücük beynimde bi iz var...yani bi yara onun icin dengemi tam olarak tutamiyorum. Yani kesin kisamikta olan bisey bu kücük beyindeki yara isi. Ama olmus bisey ona tek fizik tedavisi oluyor yani oluyordu deyim.
Benim ama ayaklarimdada sorunum var yani yürüme bozuklulugu. Bide ben bi grip oldum söle 11 yaslarinda annem ise gittip gelmisdi ben ise evde okula gitmedim o gün ve geldinde bana sen dokotora gittin mi diye sordu ben ise hayir nasil gideyim ayaklarim coook aciyor dedimi ve o günü dünmis gibi hatirliyorum masaya tutnuyordum öle yürdüm. Iste biz tam olarak o ani bilmiyoruz böle iki karisik olay var dokotlar ise tek bildigi benim tek bacaklarimin kazlari saglikli degil. Ama nedeni bi türlü yok ve bisey kulanmiyorum. Hastalimi artik kendime bi firen gibi görüyorum...yani yine ayaklarimin alti aciyinca biliyorum ki eger yine ben yavas yapmasam islerimi yani yogunlumu devam sürdürsem böle daha kötü olcak onun icin artik ayaklarimin acisi benim firenim.
Ama bunu hep böle görmedim..benim bide kulagimda almancadan ceviyiorum kansüngeri vardi ailem onun icin ve iste ayaklarimin icin benim icin sakatlarpasaportu almis ve ben 15 yasindayken babam bi kayet ellime verdi sunu bi okuyup cevirmisin diye. Ve o gün iste ögrendim ki benim bi özürlügüm engellim var. Yani tuhaf aslinda okul hayatimda yürüsümün yüzünden hep zorluiklar, (cocuklar ben gibi yürüdü) yasadim ama bu kayet kadar aci vermedi bana...cünkü ben hastaydim ama engelliyim diye okunca ilkden yani tam 3 yil ben bunu kabul etmedim.
Meslek okuluna baska bi sehire tirenle gidiyorum ve benim iste özürüm oldugu icin bi ücretsiz biletim vardi ama ben bide parayla bi pilet alip eger kontrolcü gördüm vakit basacaktim ama inan sansliydim galiba su koca 3 yilda (hergün degildi okul ama yinede) sansli buluyorum kendimi cünkü cok kontrolcü görmedim. 18 yasinda artik acik acik gösteriyoredum. Yani allah herseyin sabrini gücünü verir tek bunun farkinda olmamiz lazim. Tabi bi arkadaslimlada konsup ben neyi sakladimi kendime sordum hersey zaten ortada bi ben kabul etmiyordum görmemezlikten geliyordum iste...Ama sükür bu günüme allah bu günümü ve en kötü günüm dedim günümü aratmasin diye dua ederim. Allah yardimcimiz olsun.
Kusura bakmayin biraz karisik ama aslinda öle....
Ailemin bana anlatiklarina göre ve ben doktorlara hep anlatim su.
Ben 3 yasinda kisamik olmusum ve yürüyememisim...ama kendimi ilkokulda ip atladimi hatirlyorum suan öle bisey asla yapamam..sonra ama yinede su var orta okulda ben kendimi spora zorluyordum yani söle deyim herkez kosup bitmisken ben hala arkalarda gelip birinciyim ama sondan dedimi hatirliyorum..ha kilodan deses oda degil. Belirli zaman sonra baya bi kontroldan gectikden sonra fark edildiki benim kücük beynimde bi iz var...yani bi yara onun icin dengemi tam olarak tutamiyorum. Yani kesin kisamikta olan bisey bu kücük beyindeki yara isi. Ama olmus bisey ona tek fizik tedavisi oluyor yani oluyordu deyim.
Benim ama ayaklarimdada sorunum var yani yürüme bozuklulugu. Bide ben bi grip oldum söle 11 yaslarinda annem ise gittip gelmisdi ben ise evde okula gitmedim o gün ve geldinde bana sen dokotora gittin mi diye sordu ben ise hayir nasil gideyim ayaklarim coook aciyor dedimi ve o günü dünmis gibi hatirliyorum masaya tutnuyordum öle yürdüm. Iste biz tam olarak o ani bilmiyoruz böle iki karisik olay var dokotlar ise tek bildigi benim tek bacaklarimin kazlari saglikli degil. Ama nedeni bi türlü yok ve bisey kulanmiyorum. Hastalimi artik kendime bi firen gibi görüyorum...yani yine ayaklarimin alti aciyinca biliyorum ki eger yine ben yavas yapmasam islerimi yani yogunlumu devam sürdürsem böle daha kötü olcak onun icin artik ayaklarimin acisi benim firenim.
Ama bunu hep böle görmedim..benim bide kulagimda almancadan ceviyiorum kansüngeri vardi ailem onun icin ve iste ayaklarimin icin benim icin sakatlarpasaportu almis ve ben 15 yasindayken babam bi kayet ellime verdi sunu bi okuyup cevirmisin diye. Ve o gün iste ögrendim ki benim bi özürlügüm engellim var. Yani tuhaf aslinda okul hayatimda yürüsümün yüzünden hep zorluiklar, (cocuklar ben gibi yürüdü) yasadim ama bu kayet kadar aci vermedi bana...cünkü ben hastaydim ama engelliyim diye okunca ilkden yani tam 3 yil ben bunu kabul etmedim.
Meslek okuluna baska bi sehire tirenle gidiyorum ve benim iste özürüm oldugu icin bi ücretsiz biletim vardi ama ben bide parayla bi pilet alip eger kontrolcü gördüm vakit basacaktim ama inan sansliydim galiba su koca 3 yilda (hergün degildi okul ama yinede) sansli buluyorum kendimi cünkü cok kontrolcü görmedim. 18 yasinda artik acik acik gösteriyoredum. Yani allah herseyin sabrini gücünü verir tek bunun farkinda olmamiz lazim. Tabi bi arkadaslimlada konsup ben neyi sakladimi kendime sordum hersey zaten ortada bi ben kabul etmiyordum görmemezlikten geliyordum iste...Ama sükür bu günüme allah bu günümü ve en kötü günüm dedim günümü aratmasin diye dua ederim. Allah yardimcimiz olsun.
Kusura bakmayin biraz karisik ama aslinda öle....
