Arkadaşlar
Allahın selamı rahmeti üzerinize olsun.
13 yıllık agır okb hastasıyım. Hiçbir tedaviye yanıt veremiyorum. O kadar ağır acı tecrübeler yaşıyorum ki. İşyerinde kuytu köşe ağlıyorum. Müşterilerle konuşamıyorum. Yemek yemeyi azıcık tebessüm etmeyi özledim.
ailemi sevdiklerimi öpüp koklayamıyorum hrkesi delice seviyorum ama kaçıyorum .
ölmek için dua etmiyorum günah diye. rezillik işte sefalet içinde ölmemek için dua edebilirim anca.
kolum kalkmıyor diyorlardı da inanmazdım gerçekten öyleymiş.
içinizde televizyona boş boş bakanlar varsa , nefes alabilenler , içiyle gülebilenler şükretsin... ben bunlar için neler vermezdim.
Hiç dinleyen yok mu ��